อิบาดะฮฺ (อัลอิสลาม)
ชะฮาดะฮฺ, ละหมาด, ซะกาต, ศิยาม, ฮัจญฺ, อีด, อุฎหิยะฮฺ(กุรบาน)
“มนุษย์ไม่เคยบรรจุลงในภาชนะอันใดที่เลวยิ่งกว่า(การบรรจุลงใน)ท้อง เพียงพอแล้วสำหรับลูกหลานอาดัมด้วยอาหารเพียงไม่กี่คำที่สามารถจะยกหลังของเขา..." ประโยชน์ของการหิวต่อสุขภาพกายและหัวใจ, การดำเนินชีวิตของชาวสะลัฟในด้านการบริโภคอาหาร
“มนุษย์ทั้งหมดเป็นบริษัทเดียว (ถือสิทธิ์ร่วมกัน,เป็นหุ้นส่วนกัน) ใน 3 สิ่งคือ น้ำ ไฟ และพืชผลต่างๆ (ไม่ว่าจะเป็นพืชสาธารณะหรือส่วนตัว ถ้ากินนิดหน่อยไม่เสียหาย)”
ทัศนะของสะลัฟในเรื่อง "ทำไมต้องดูถูกดุนยา ?", ข้อตำหนิของดุนยา, ดุนยาเป็นกำแพงขวางระหว่างเรากับอัลลอฮฺ, ลักษณะของคนที่ดูถูกดุนยา, อิบาดะฮฺต่ออัลลอฮฺเพื่อให้อวัยวะต่างๆได้ลำบากเพื่อพระองค์และเพื่อให้หัวใจได้ติดต่อกับอัลลอฮฺ, ความสุขของชาวสวรรค์คือการได้เห็นอัลลอฮฺ
นะศีหะฮฺหลังละหมาดตะรอวีหฺ ท่านนบีมีอะมานะฮฺหลากหลายหน้าที่ แต่ท่านก็ยังมีเวลาปฏิบัติอิบาดะฮฺอย่างเข้มข้น เพื่อบำรุงหัวใจและเสริมสร้างศักยภาพของตัวท่านเอง, ให้จัดเวลารำลึกถึงความหมายของอัลกุรอาน