มีอายาตมากหลายในอัลกุรอานได้สนับสนุนและส่งเสริมให้มีการกล่าวซิกรุลลอฮฺ เพื่อแสวงหาความใกล้ชิดต่ออัลลอฮฺตะอาลา และได้ชี้แจงถึงคุณประโยชน์อันมากมายของการซิกรุลลอฮฺ เช่น
ในคำตรัสของพระองค์ในอายะฮฺที่ 41-42 ของซูเราะฮฺอัลอะฮฺซาบ ที่ว่า
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً ﴿٤١﴾ وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلاً ﴿٤٢﴾
ความว่า "โอ้บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย ! จงรำลึกถึงอัลลอฮฺ ด้วยการรำลึกถึงอย่างมากมาย และจงแซ่ซร้องสดุดีพระองค์ทั้งยามเช้าและยามเย็น" (33:41-42)
อะลี อิบนอะบีฏ้อลหะฮฺ กล่าวว่า มีรายงานจากอิบนอับบาส ในคำตรัสของอัลลอฮฺตะอาลาที่ว่า "จงรำลึกถึงอัลลอฮฺด้วยการรำลึกถึงอย่างมากมาย" ว่า แท้จริงอัลลอฮฺมิได้บัญญัติข้อบัญญัติทางศาสนาใดๆ เว้นแต่พระองค์จะทรงทำให้มันเป็นขอบเขตที่แน่นอน ซึ่งต่อมาผู้ปฏิบัติก็มีข้ออ้างข้อแก้ตัวในสภาพที่มีความขัดข้อง นอกจากการรำลึกหรือการซิกรุลลอฮฺ เพราะพระองค์มิได้ทำให้มันเป็นขอบเขตแห่งการสิ้นสุด และจะไม่อนุญาติให้ผู้ใดมีข้ออ้างในการละทิ้งไม่ปฏิบัติมัน ซึ่งพระองค์ได้ตรัสไว้ในซูเราะฮฺอาลอิมรอน อายะฮฺที่ 191 ว่า
الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللّهَ قِيَاماً وَقُعُوداً وَعَلَىَ جُنُوبِهِمْ
ความว่า "บรรดาผู้ที่รำลึกถึงอัลลอฮฺในยามยืน ยามนั่ง และในยามนอนตะแคง"
ทั้งในเวลากลางคืน เวลากลางวัน บนบกและในน้ำ ในเวลาเดินทางและพำนักอยู่ในเมือง คนมั่งมีและคนจน ในเวลามีสุขภาพดีและในยามเจ็บป่วย ในที่ลับและในที่เปิดเผย และในทุกๆ สภาพและทุกๆ อิริยาบท ซึ่งพระองค์ได้ตรัสไว้ว่า
"และจงแซ่ซร้องสดุดีพระองค์ทั้งในยามเช้าและยามเย็น"
ดังนั้น เมื่อพวกเขาปฏิบัติเช่นนั้น พระองค์ก็จะประทานความจำเริญและความเมตตาให้แก่พวกเขาและมะลาอิกะฮฺก็จะวิงวอนขอพรให้แก่พวกเขาอีกด้วย
ในซูเราะฮฺอัลอัมฟาล อายะฮฺที่ 45 พระองค์ได้ตรัสไว้ว่า
وَاذْكُرُواْ اللّهَ كَثِيراً لَّعَلَّكُمْ تُفْلَحُونَ
ความว่า "และจงรำลึกถึงอัลลอฮฺอย่างมากมาย เพื่อว่าพวกเจ้าจะประสบความสำเร็จ" (8:45)
และในซูเราะฮฺอัลอะฮฺซาบ อายะฮฺที่ 35 พระองค์ได้ตรัสไว้ว่า
إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ .. إلى قوله .. وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيراً وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْراً عَظِيماً
ความว่า "แท้จริงบรรดาผู้นอบน้อมชายและหญิง…(จนกระทั่งถึง)….บรรดาผู้รำลึกถึงอัลลอฮฺอย่างมากที่เป็นชายและหญิงนั้น อัลลอฮฺได้ทรงเตรียมไว้สำหรับพวกเขาแล้ว ซึ่งการอภัยโทษและรางวัลอันใหญ่หลวง" (33:35)
มีรายงานจากอะบีฮุรอยเราะฮฺ แจ้งว่า ท่านร่อซูลุลลอฮฺ ได้กล่าวว่า
سَبَقَ المُفَرِّدُونَ ، قَالُوا : وَمَا المُفَرِّدُونَ يَا رَسُولَ اللهِ ؟ قَالَ : الذَّاكِرُوْنَ اللهَ كَثِيْرَاً وَالذَّاكِرَات . رواه مسلم
ความว่า "บรรดามุฟัรริดูนได้ล้ำหน้าไปแล้ว" บรรดาสาวกได้กล่าวว่าถามขึ้นว่า "ใครคือมุฟัรริดูน โอ้ท่านร่อซูลุลลอฮฺ ?" ท่านตอบว่า "คือผู้ที่รำลึกถึงอัลลอฮฺอย่างมากมายที่เป็นชายและที่เป็นหญิง" บันทึกโดยมุสลิม
มีรายงานจากอะบีมูซา อัลอัชอะรีย์ แจ้งว่า ท่านนบี กล่าวว่า
( مَثَلُ البَيْتِ الَّذِيْ يُذْكَرُ اللهُ فِيْهِ وَالْبَيْتِ الَّذِيْ لا يُذْكَرُ اللهُ فِيْهِ مَثَلُ الحَيِّ والمَيِّتِ) . وفي رواية : ( مَثَلُ الَّذِيْ يَذْكُرُ رَبَّهُ وَالَّذِيْ لا يَذْكُرُ رَبَّهُ مَثَلُ الحَيِّ وَالمَيِّتِ ) رواه البخاري ومسلم
ความว่า "อุปมาบ้านซึ่งพระนามอัลลอฮฺถูกกล่าวภายในนั้นกับบ้านซึ่งพระนามอัลลอฮฺไม่ถูกกล่าวภายในนั้นฉันใด อุปมัยคนเป็นกับคนตายก็ฉันนั้น" และอีกริวายะฮฺหนึ่งรายงานว่า "อุปมาผู้ที่รำลึกถึงพระผู้เป็นเจ้าของเขาฉันใด อุปมัยคนเป็นกับคนตายก็ฉันนั้น" บันทึกโดยอัลบุคอรียฺและมุสลิม
มีรายงานจากอับดุลลอฮฺ อิบนบุสร อัลมาซนียฺ แจ้งว่า มีอาหรับชนบทสองคนได้มาหาท่านร่อซูลุลลอฮฺ และได้กล่าวถามขึ้นว่า "มนุษย์ชนิดใดที่ดียิ่ง" ท่านนบี ตอบว่า "การประสาทพรจงมีแด่ผู้ที่การมีชีวิตของเขายืนนานและการงานของเขาดี" และอีกคนหนึ่งได้ถามต่อไปว่า "โอ้ท่านร่อซูลุลลอฮฺ การงานชนิดใดที่ประเสริฐยิ่ง" ท่านตอบว่า "เมื่อท่านจากโลกดุนยาไปและลิ้นของท่านเปียกชื้นด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮฺ" บันทึกโดยอัฏฏ๊อบรอนียฺ
มีรายงานจากอะฏออฺ อิบนยะซาร แจ้งว่า ฉันได้ยินอะบีฮุรอยเราะฮฺ กล่าวว่า ท่านนบี กล่าวว่า
( ثَلاثَةٌ لا يَرُدُّ اللهُ دُعَاؤُهُمْ : الذَّاكِرُ اللهَ كَثِيْرَاً وَالمَظْلُوْمُ وَالإِمَامُ المُقْسِطُ )
ความว่า "มนุษย์สามประเภท อัลลอฮฺจะไม่ทรงส่งกลับคืนการวิงวอนขอของพวกเขา คือ ผู้ที่รำลึกถึงอัลลอฮฺอย่างมากมาย ผู้ถูกอธรรม (ถูกข่มเหง) และอิมามที่มีความยุติธรรม" บันทึกโดยอัลบัยฮะกี
มีรายงานจากอับดุลลอฮฺ อิบนบุสร อัลมาซนียฺ ว่า มีชายคนหนึ่งได้กล่าวขึ้นว่า "โอ้ท่านร่อซูลุลลอฮฺ แท้จริงทางเข้าไปสู่ความดีนั้นมีมากมาย ฉันไม่สามารถที่จะปฏิบัติได้ทั้งหมด ดังนั้นจงบอกฉันสักสิ่งหนึ่ง เพื่อที่ฉันจะได้ยึดมั่นกับมัน และอย่าให้มากเกินไปแก่ฉัน เพราะจะทำให้ฉันลืม" และในอีกรายงานหนึ่งแจ้งว่า "แท้จริงบทบัญญัติอิสลามได้มีมากยิ่งขึ้น และฉันนั้นมีอายุมากขึ้น ดังนั้นจงบอกฉันสักสิ่งหนึ่ง เพื่อที่ฉันได้ยึดมั่นกับมัน และอย่าให้มากเกินไปแก่ฉัน เพราะจะทำให้ฉันลืม" ท่านนบี ได้กล่าวกับเขาว่า
لايَزَالُ لِِسَانُكَ رَطْْْبَاً بِذِكْرِ اللهِ تَعَالَى . رواه أحمد
ความว่า "ลิ้นของท่านยังคงเปียกชื้นอยู่เสมอด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮฺตะอาลา" บันทึกโดยอะหมัดและคนอื่น ๆ
ที่มา : คู่มือซิกรุลลอฮฺและดุอาอฺประจำวัน, อาจารย์อะหมัด สมะดี ร่อหิมะฮุลลอฮฺ
- Printer-friendly version
- Log in to post comments
- 262 views