حَدَّثَنَا مُوسَى، قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ، عَنْ أَبِي بِشْرٍ، عَنْ يُوسُفَ بْنِ مَاهَكَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو، قَالَ تَخَلَّفَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم عَنَّا فِي سَفْرَةٍ سَافَرْنَاهَا، فَأَدْرَكَنَا وَقَدْ أَرْهَقْنَا الْعَصْرَ، فَجَعَلْنَا نَتَوَضَّأُ وَنَمْسَحُ عَلَى أَرْجُلِنَا، فَنَادَى بِأَعْلَى صَوْتِهِ ‏ "‏ وَيْلٌ لِلأَعْقَابِ مِنَ النَّارِ ‏"‏‏.‏ مَرَّتَيْنِ أَوْ ثَلاَثًا‏.‏
ศ่อฮาบะฮฺรีบอาบน้ำละหมาด เพราะใกล้จะหมดเวลาละหมาดแล้ว จึงเช็ดเท้า ไม่ได้ล้าง ท่านนบีทราบก็เรียกและตะโกนเสียงดังว่า "หายนะจงประสบแก่บรรดาส้นเท้า"
- หมายถึง หายนะจงประสบแก่สันเท้าที่ล้างไม่ทั่วถึง เพราะส้นเท้าเป็นส่วนที่ล้างยาก คนมักจะลืมล้างหรือล้างไม่ทั่ว นบีจึงกำชับให้ล้างให้ทั่ว ไม่ให้เช็ด
หะดีษ 165 อบูหุร็อยเราะฮฺเห็นผู้คนอาบน้ำละหมาดอยู่ จะสั่งว่าจงอาบน้ำละหมาดให้ทั่วถึง เพราะแท้จริงท่านนบี(อบุลกอซิม)กล่าวว่า "หายนะแห่งนรก จะประสบกับส้นเท้า" (คือคนที่ปล่อยปละละเลย อาบน้ำละหมาดไม่ถึงส้นเท้า (บาบ 29)