- การสนทนาระหว่างอัลลอฮฺกับนบีมูซา

าวคัมภีร์(อะฮฺลุลกิตาบ), ศาสนามะญูซ (บูชาไฟ), ฮินดู, พุทธ, จรรยามารยาทของอุละมาอฺยุคก่อนในการวิจารณ์นักรายงานหะดีษ, อาหารของอะฮฺลุลกิตาบ, อาหารเซ่นไหว้,

และพวกเจ้าจงอย่าด่าว่าบรรดาที่พวกเขาวิงวอนขอ อื่นจากอัลลอฮ์ แล้วพวกเขาก็จะด่าว่าอัลลอฮ์เป็นการละเมิด โดยปราศจากความรู้

อัลบะดีอฺ(ผู้ทรงประดิษฐ์), หะดีษบิฏอเกาะฮฺ(บัตร), คุณค่าของ ลาอิลาหะอิลลัลลอฮฺ,ความศรัทธาในพระเจ้าของคริสต์,

การตั้งภาคี, เอาสิ่งถูกสร้าง(มัคลู้ก)มาอยู่ระดับเดียวกับผู้สร้าง(คอลิก), อัลบะดีอฺ(ผู้ทรงประดิษฐ์, เนรมิต), พระบิดา-พระบุตร, มารยาทในการศึกษาหาความรู้, มารยาทของสะลัฟในการโต้เถียง (อิมามชาฟิอี)

แนวทางการทำงานดะอฺวะฮฺของท่านนบี, บิชาเราะฮฺ-แจ้งข่าวดี นิซาเราะฮฺ-ตักเตือน

ลักษณะของผู้ที่มีความสมถะ(อัซซุฮดฺ), คำตักเตือนของ "ดุนยา", ศาสนาพุทธมีเชื้อของศาสนาจากฟากฟ้า, การบิดเบือนบทบัญญัติในศาสนาต่างๆ (พุทธ,คริสต์,อิสลาม,ชีอะฮฺ), อับดุรเราะหฺมาน อิบนุเอาฟฺ, อุวัยสฺ อัลก็อรนียฺ, อุมัร อิบนุอับดิลอะซีซ, การเปลี่ยนทัศนะของผู้รู้,

ทำอย่างไรให้เราพ้นจากการลงโทษของอัลลอฮฺ คือคำถามเดียวกับ "ทำอย่างไรให้เราเป็นที่รักของอัลลอฮฺ ?"

ซูเราะฮฺนี้ถูกประทานที่มะดีนะฮฺ ซึ่งมีชาวยิวอาศัยอยู่ จึงมีเนื้อหาที่กล่าวถึงอะฮฺลุลกิตาบอยู่บ่อยครั้ง เพื่อ เป็นบทเรียน(อุทาหรณ์)แก่มุสลิม เพราะมุสลิมจะอยู่บนโลกนี้ร่วมกับศาสนาอื่นตลอดไป จะต้องมีข้อมูลเพื่อตอบโต้ชี้แจงกับศาสนาอื่น