พระเจ้าของเราคือใคร ??

 

พระเจ้าที่แท้จริงนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นผลผลิตจากความอ่อนแอของเรา หรือเป็นสิ่งที่จินตนาการของเราอุปโลกน์ขึ้นมา พระเจ้าที่แท้จริงนั้นจะต้องเป็นพระเจ้าที่คู่ควรสักการะบูชา เป็นพระเจ้าที่เป็นผู้สร้างสากลจักรวาลชั้นฟ้าและแผ่นดิน เป็นผู้ควบคุมและอภิบาลสรรพสิ่งทั้งหลาย

 

พระเจ้าที่แท้จริงนั้นต้องเป็นผู้ที่ไม่ทอดทิ้งเรา ติดต่อเรา บอกเรื่องราวแก่เรา ชี้ทางเดินของชีวิตแก่เรา พระเจ้าที่แท้จริงนั้นจะไม่มีวันที่จะทอดทิ้งบ่าวของพระองค์โดยปราศจากแสงสว่างชี้ทาง จะไม่มีวันทอดทิ้งมนุษยชาติโดยมิได้อธิบายถึงวิถีการดำเนินชีวิต พระเจ้าที่แท้จริงนี้อยู่ที่ไหน??

 

แท้จริงแล้วความคิดที่เป็นเหตุเป็นผลและการคิดอย่างมีตรรกะและถูกต้องนั้นย่อมจะทำให้มนุษย์นั้นประจักษ์กับความจริง เป็นไปไม่ได้เลยที่มนุษย์ผู้แสวงหาความจริงจะหลงทางตราบใดที่เขายอมรับและนำตรรกะที่ถูกต้องมาใช้ในการค้นหาสัจธรรม

 

 

ซึ่งเป็นที่ชัดเจนว่ามันสมองของมนุษย์ย่อมจะปฏิเสธที่จะเชื่อว่าสิ่งต่างๆที่กล่าวมานั้นคือผู้สร้างที่แท้จริงของจักรวาลทั้งมวล ปฏิเสธที่จะเชื่อว่าสิ่งเหล่านั้นคือผู้ที่สรรสร้างชั้นฟ้าและแผ่นดิน สร้างดวงดาว ระบบสุริยะจักรวาลอย่างเป็นระบบ สร้างสรรพสิ่งต่างๆทั้งหลาย ปกครองและควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างในสากลจักรวาล..แน่นอนแล้วว่ามันสมองของมนุษย์ย่อมสามารถคิดเรื่องง่ายๆนี้ได้!! สมองของมนุษย์ย่อมต้องรู้สึกสงสัยต่อข้อเท็จจริงต่างๆ เช่น บรรดาสิ่งนานาชนิดที่มนุษย์กำลังเรียกว่าพระเจ้านั้นต่างก็มีข้อบกพร่อง ต่างก็ต้องสูญสลายไปในที่สุดและจำต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงทั้งรูปร่างและคุณสมบัติ และไม่มีคุณสมบัติความเป็นอมตะใดๆ

 

 

เราทุกคนต่างก็ยอมรับแล้วว่า คำถามบางคำถาม ปัญหาบางปัญหาในโลกนี้ สามารถที่จะแก้ได้ด้วยวิธีง่ายๆ สามารถค้นพบคำตอบได้อย่างไม่ยาก แล้วทำไมเราไม่ทำให้ข้อสงสัยเรื่อง “การมีอยู่ของพระเจ้าและการสร้างสรรพสิ่ง” เป็นเรื่องง่ายที่สามารถหาคำตอบได้อย่างถูกต้องง่ายดาย??

 

ใช่!! ถ้าแม้นว่าเราได้สดับตรับฟังสักนิดถึงเสียงที่กำลังเรียกร้อง เสียงที่ไม่มีใครกล้าหาญที่เปล่งออกมา(ยกเว้นผู้ที่มีความสามารถทำอย่างที่กล่าวมานั้นจริง) เสียงนี้ดังก้องกังวานว่า :

 

 

เสียงเรียกร้องนี้ไม่มีความหมายอะไรเลยหรือในหัวใจของท่าน!!??

เจ้าจะไม่สามารถที่จะปิดหูของเจ้ามิให้ได้ยินเสียงเรียกร้องที่กึกก้องดังกล่าวได้!!??

แท้จริงแล้วเสียงเรียกร้องนี้ได้เข้าไปยังหัวใจของเจ้าก่อนที่จะเข้าไปในหูของเจ้า!!

เจ้ากำลังเผชิญกับผู้ที่อ้างว่าเขาคือผู้สร้างจักรวาลและสรรพสิ่งทั้งหลาย เขากำลังกล่าวแก่เจ้าว่า เขาคือผู้ที่สรรสร้างเนรมิตทุกสิ่งทุกอย่างและควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง!!

 

 

มันเป็นเสียงเรียกที่เป็นเอกะ มันเป็นเสียงเรียกที่เป็นเอกลักษณ์ มันเป็นเสียงเรียกที่ไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือน มันเป็นเสียงเรียกที่ไม่มีผู้ใดกล้าท้าทาย มันเป็นเสียงเรียกที่ไม่มีสิ่งใดมาร่วมเป็นภาคี..

 

เสียงเรียกของพระเจ้าที่แท้จริง เสียงเรียกของพระองค์ผู้ซึ่งกล้าประกาศว่า พระองค์คือผู้ที่สร้างจักรวาลและสรรพสิ่งทั้งหลาย พระองค์คือผู้สร้างมนุษย์ พระองค์คือผู้ให้ปัจจัยชีวิต พระองค์คือผู้บริหารและอภิบาลสากลจักรวาลทั้งมวล พระองค์คือผู้ควบคุมชีวิตของมนุษย์ทั้งหลาย พระองค์ไม่เพียงแต่ประกาศเท่านั้น แต่พระองค์ยังทรงบัญญัติหลักการต่างๆให้เราเดินตามและเรียกร้องเราให้ปฏิบัติหน้าที่ของการเป็นบ่าวที่ดี พระองค์บอกเราว่าการที่เราทำหน้าที่ที่พระองค์ทรงสั่ง นั่นแหละคือหนทางสำเร็จบนโลกนี้ นั่นแหละคือหนทางที่ปลอดภัยจากการลงโทษและหนทางของการตอบแทนจากพระองค์ในโลกหน้า…

 

 

ความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ “เสียงเรียก” ดังกล่าวได้ตอกย้ำและยืนยันว่า “แท้จริงแล้วโลกนี้มิใช่อื่นใดเลย หากเปรียบเสมือนการเริ่มต้นของชีวิตที่แท้จริงของมนุษย์หลังจากนั้นมนุษย์จะมีชีวิตที่นิรันดร ชีวิตที่ไม่มีวันตาย ชีวิตที่ไม่มีวันสูญสลาย มนุษย์จะมีชีวิตที่เป็นอมตะอยู่ในความสุขนิรันดร์ หรือมิเช่นนั้นก็ทุกข์ตลอดกาล...

 

มันเป็นชีวิตที่มนุษย์จะได้ประสบกับการตอบแทนการงานของเขาที่ได้กระทำมาบนโลกนี้?? มันเป็นชีวิตที่มนุษย์จะได้รับผลลัพธ์อันดีงามในสิ่งที่เขาได้ปฏิบัติและยืนหยัดในสัจธรรม?? มันเป็นชีวิตที่มนุษย์จะได้รับสิ่งตอบแทนอันหอมหวานในสิ่งที่เขาได้เผยแพร่...เป็นชีวิตที่จะทดสอบว่าพวกเจ้าได้พยายามค้นหาแสงสว่างทางนำและกระตือรือร้นในการแสวงหาหนทางแห่งความจริงหรือไม่?? หรือพวกเจ้าชักช้าในการแสวงหาหลักฐานที่จะนำไปสู่สัจธรรม??หรือพวกเจ้าปล่อยชีวิตและยอมให้จุดจบของพวกเจ้าเป็นไปตามยถากรรม ตามประเพณี ตามธรรมเนียมปฏิบัติ ตามความเชื่อของบรรพบุรุษของพวกเจ้าโดยมิได้ไตร่ตรองสักนิดว่าพวกเขาอยู่ในสัจธรรมหรือไม่??

 

เคยคิดบ้างไหมว่าเรากำลังอยู่กับสิ่งหลอกลวง..เคยคิดบ้างไหมว่าเรากำลังมีชีวิตที่หลงทางและไร้คุณค่า..มิใช่เรื่องยากเลยหากเราต้องการรู้ว่าเราหลงทางมากมายขนาดไหน!! 

 

 

สิ่งเหล่านี้ถูกสร้างและอุตริขึ้นมาและถูกแต่งตั้งให้เป็นพระเจ้าของพวกเจ้า พวกเจ้าขอพรจากมัน ขอความช่วยเหลือจากมัน พึ่งพามัน ขอการปกป้องคุ้มครองจากมัน!! ในขณะที่พวกเจ้ารู้และสำนึกอยู่เต็มอกว่าสิ่งเหล่านี้ไม่เคยที่จะประกาศว่าพวกมันคือผู้สร้าง ผู้ทำให้เกิด ผู้สรรสร้างจักรวาลทั้งมวล ผู้ประทานปัจจัยยังชีพ ผู้ควบคุมสรรพสิ่งทั้งหลายทั้งเล็กและใหญ่ พวกมันไม่มีอำนาจแม้แต่จะเอ่ย แม้เพียงตัวอักษรเดียว..แต่ไฉนเลยพวกมันซึ่งเป็นสิ่งที่ถูกสร้างแต่พวกเจ้ากลับเคารพบูชามัน ให้ตำแหน่งมันเสมือนเป็นผู้สร้าง!! แต่พระเจ้าผู้สร้างที่แท้จริงพวกเจ้ากลับละทิ้ง ละเลย ปฏิเสธ!!??  แต่กับผู้ที่เรียกร้องและเชิญชวนพวกเจ้าสู่พระเจ้าที่แท้จริงนั้น พวกเจ้ากลับเพิกเฉย พวกเจ้ากลับไม่รู้จักเขา ไม่เคยคิดแม้แต่จะค้นหาว่าเขาคือใคร? ไม่เคยคิดที่จะเรียนรู้สิ่งที่เขาได้นำมายังพวกเจ้า??