คำตอบ
อัสสลามุอะลัยกุม วะเราะหฺมะตุ้ลลอฮฺ วะบะร่อกาตุฮฺ
การละหมาดตัสเบียะหฺมีอยู่ในหะดีษบางบท ซึ่งมีลักษณะและรายละเอียดที่แตกต่างกันบางประการ สำหรับอุละมาอฺผู้เชี่ยวชาญในหะดีษของท่านนบีส่วนมากเห็นว่า เป็นหะดีษที่อ่อนทางสายสืบ(อิสนาด) ถึงแม้ว่ามีกระแสหลายกระแส แต่ข้ออ่อนแอทางอิสนาดนั้นมีอย่างสมทบแต่ละกระแสด้วยกันไม่เพียงพอ เพราะฉะนั้นกลุ่มอุละมาอฺนี้จึงเห็นว่าไม่ควรละหมาด "ศ่อลาตุตตะซาเบียะหฺ"
บางกลุ่มจากอุละมาอฺมีความเห็นว่าหะดีษของศ่อลาตุตตะซาเบียะหฺเป็นหะดีษชาษ(หมายถึง ประหลาด)ซึ่งขัดกับหลักการการละหมาดทั่วไป จึงไม่บังควรละหมาดเช่นกัน และมีกลุ่มอุละมาอฺที่เห็นว่าการละหมาดตะซาเบียะหฺกระทำได้เนื่องจากว่าสายสืบหะดีษอยู่ในระดับหะซัน
ทัศนะแรกคือทัศนะของกลุ่มอุละมาอฺยุคแรก(อัลมุตะก๊อดดิมูน) ทัศนะที่สองเป็นความเห็นของเชคบินบาซและเชคอิบนุอุษัยมีน ทัศนะที่สามมีผู้สนับสนุนจากอุละมาอฺยุคสุดท้ายหลายท่าน โดยเฉพาะเชคอัลบานียฺ (ขออัลลอฮฺทรงเมตตาอุละมาอฺทุกท่านที่ล่วงลับไปแล้ว) สำหรับผมจะให้น้ำหนักกับทัศนะแรก
วัสสลามุอะลัยกุม วะเราะหฺมะตุ้ลลอฮฺ วะบะร่อกาตุฮฺ
ริฎอ อะหมัด สมะดี
7 ต.ค. 48
- Log in to post comments
- 82 views