กิตาบุศศ่อลาฮฺ 7 (บาบ 10-12) | 19/9/64

10- باب مَا يَسْتُرُ مِنَ الْعَوْرَةِ
บาบ 10 สิ่งที่ปกปิดเอาเราะฮ

เอาเราะฮฺคือส่วนใดของร่างกาย ?
มาจาก "อาร" - สิ่งที่สร้างความอัปยศ อับอาย
เอาเราะฮฺ คือ สิ่งที่ถ้าเปิดเผยจะอัปยศ อับอาย, ความลับหรือสิ่งที่เราไม่อยากให้คนรับรู้ (เช่น บาปที่เราทำ) เพราะถ้ารู้แล้วจะอัปยศ อับอาย (ส่วนของร่างกายที่มนุษย์ปกปิดตามสัญชาตญาณ)

เอาเราะฮฺ 2 ประเภท
1- เอาเราะฮฺมุฆ็อลละเซาะฮฺ عورة مغلظة - ส่วนที่ต้องปกปิดอย่างเด็ดขาด สำหรับผู้ชาย คือ ทวารหนัก, ทวารเบา
ผญ - ทรวงอกถึงหัวเข่า
2- เอาเราะฮฺมุค็อฟฟะฟะฮฺ عورة مخفّفة - ส่วนที่ต้องปกปิด แต่ไม่เข้มงวดเท่าข้อ 1
ผู้ชาย - ระหว่างสะดือถึงหัวเข่า
ผู้หญิง - ส่วนอื่น นอกเหนือจากข้อ 1

หะดีษ 367 (ลำดับตามหนังสือ) ท่านนบีห้ามอิชติมาลิซซ็อมมาอฺ คือ
1- (ทางภาษา) เอาผ้าคลุมโดยไม่มีช่องให้มือออกมา (การคลุมผ้ามิดทั้งตัว) 
2- มีผ้าผืนเดียว แต่มันสั้น เมื่อคลุมด้านบน จะเปิดเอาเราะฮฺด้านล่าง

2 อย่างที่ท่านนบีห้าม
1- ใช้ผ้าคลุมด้านบน แล้วเปิดเผยเอาเราะฮฺด้านล่าง (เพราะผ้าสั้น)
2- นั่งอิหฺติบาอฺ นั่งชันเข่าแล้วเอาผ้า(หรือแขน)มัดไว้ โดยไม่มีผ้าปกปิดด้านล่าง (ทำให้เอาเราะฮฺเปิดเผย)

หะดีษ 368 ท่านนบีห้ามซื้อขาย 2 รูปแบบ คือ ลิมาส และนิบาซ
1- ลิมาส - อะไรที่แตะแล้วถือว่าขาย(หรือซื้อ)แล้ว, หรืออะไรที่โยนแล้ว ถือว่าขาย โดยยกเลิกไม่ได้; รีบเร่งในการซื้อขาย โดยยังไม่ได้ดูให้ละเอียด
2- ท่านนบีห้ามอิชติมาลิซซ็อมมาอฺ 

หะดีษ 369 ห้ามมุชริกีนฏ่อว้าฟรอบกะอฺบะฮฺ และห้ามเปลือยกายฏ่อว้าฟ - เหตุการณ์ในปีที่ท่านนบีทำฮัจญ์

11- باب الصَّلاَةِ بِغَيْرِ رِدَاءٍ
บาบ 11 การละหมาดโดยไม่ปกปิดส่วนบนของรางกาย

หะดีษ 370 ญาบิร อิบนุอับดิลลาฮฺ  ญาบิร อิบนุอับดิลลาฮฺ ละหมาดโดยเอาผ้ามาคลุมส่วนบน และได้ย่อตัวนิดหนึ่ง เพื่อให้ผ้านั้นปิดบังเอาเราะฮฺ (ผ้าผืนเล็ก)

12- باب مَا يُذْكَرُ فِي الْفَخِذِ
บาบ 12 ว่าด้วยเรือง"ขาอ่อน"เป็นเอาเราะฮหรือไม่

- ขาอ่อน(ผู้ชาย) เป็นเอาเราะฮฺเฉพาะในละหมาด หรือนอกละหมาดด้วย

มีรายงานจากท่านนบีว่า ท่านกล่าวว่า "อัลฟะคิซุเอาเราะฮฺ - ขาอ่อนเป็นเอาเราะฮฺ" (สายรายงานอ่อน)
และมีรายงานว่า ท่านนบีเคยนั่งโดยเปิดขาอ่อน (สายรายงานแข็งแรงกว่า)
- อบูมูซารายงานว่า ท่านนบีได้ปิดหัวเข่า(เป็นส่วนหนึ่งของขาอ่อน) ขณะที่อุษมานเข้ามา
- ซัยดฺนั่งอยู่กับท่านนบี หัวเข่ากับขาอ่อนติดกับท่านนบี ขณะนั้นท่านนบีได้รับวะฮยฺ ขาอ่อนท่านนบีทับขาอ่อนซัยดฺอย่างแรง จนกลัวว่ามันจะหักเสีย (เนื่องจากความหนักหน่วงของวะฮยฺ) -- อิมามบุคอรีอ้างหะดีษนี้เพื่อบอกว่า ขาอ่อนไม่ใช่เอาเราะฮฺ

สรุป
- อิมามบุคอรีเห็นว่า การปฏิบัติตามทัศนะว่าขาอ่อนเป็นเอาเราะฮฺ ปลอดภัยกว่า
- อุลามาอฺส่วนมากเห็นว่า "ขาอ่อนเป็นเอาเราะฮฺ"

---------------------