2. การกล่าวศ่อละวาตหรือประสาทพรแก่ท่านนบี

2. การกล่าวศ่อละวาตหรือประสาทพรแก่ท่านนบี

อัลลอฮฺตะอาลาได้ตรัสไว้ในซูเราะฮฺอัลอะหฺซาบ อายะฮฺที่ 56 ว่า

إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيماً

ความว่า "แท้จริงอัลลอฮฺและมะลาอิกะฮฺของพระองค์ประสาทพรแก่นบี โอ้ บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย ! พวกเจ้าจงประสาทพรให้แก่เขา และกล่าวทักทายเขาโดยคารวะ" (33:56)

อัลกุรฏุบีย์กล่าวว่า การประสาทพรจากอัลลอฮฺแก่นบี หมายถึง ความเมตตาและความโปรดปรานของพระองค์ จากมะลาอิกะฮฺ หมายถึง การขอพรและขออภัยโทษให้แก่ท่าน จากประชาชาติ หมายถึง การขอพรและการยกย่องให้เกียรติแก่ท่าน คือทุกครั้งที่มีการกล่าวชื่อของท่าน พวกท่านก็จงกล่าวคำว่า ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ()

อัลอะหะดีษมากมายได้กล่าวถึงความประเสริฐและคุณประโยชน์ของการกล่าวศ่อละวาตหรือประสาทพรให้แก่ท่านนบี ซึ่งจะขอนำมากล่าวไว้เป็นศิริมงคลคือ

2.1    มีรายงานจากอะบีฏ้อลหะฮฺ   กล่าวว่า แท้จริงท่านร่อซูลุลลอฮฺ ได้ออกไปหาพวกเขา (ศ่อฮาบะฮฺ) วันหนึ่ง พวกเขาตระหนักดีถึงความดีใจจากใบหน้าของท่าน แล้วพวกเขาได้กล่าวขึ้นว่า “แท้จริงขณะนี้พวกเราตระหนักดีถึงความดีใจจากใบหน้าของท่าน โอ้ท่านร่อซูลของอัลลอฮฺ!” ท่านร่อซูลได้ตอบว่า "ถูกต้อง เมื่อสักครู่นี้ได้มีทูตจากพระเจ้าของฉันมาหาฉัน แล้วได้บอกแก่ฉันว่า ไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดจากประชาชาติของฉันได้กล่าวศ่อละวาตให้แก่ฉัน เว้นแต่อัลลอฮฺจะตอบรับมันให้แก่เขาถึงสิบเท่า"

2.2    มีรายงานจากอะบีบักร   แจ้งว่า ท่านร่อซูลุลลอฮฺ ได้กล่าวว่า "พวกท่านจงกล่าวศ่อละวาตมาก ๆ ให้แก่ฉัน เพราะแท้จริงอัลลอฮฺทรงแต่งตั้งมะลักท่านหนึ่งเป็นตัวแทน ให้ทำหน้าที่แทนฉันที่กุบูรของฉัน เมื่อผู้ใดจากประชาชาติของฉันกล่าวศ่อละวาตแก่ฉัน มะลักท่านนั้นจะกล่าวแก่ฉันว่า โอ้มุฮัมมัด ขณะนี้คนนั้นบุตรคนนี้ได้กล่าวศ่อลาวาตแก่ท่าน"

2.3    มีรายงานจากอนัส   แจ้งว่า ท่านร่อซูลุลลอฮฺ ได้กล่าวว่า "จงกล่าวศ่อลาวาตมาก ๆ ให้แก่ฉันในวันศุกร์และคืนวันศุกร์ เพราะผู้ใดกล่าวศ่อลาวาตแก่ฉันหนึ่งครั้ง อัลลอฮฺจะทรงยกโทษให้แก่เขาสิบเท่า"

2.4   ‏حدثنا ‏ ‏عبد الملك بن عمرو ‏ ‏وأبو سعيد ‏ ‏قالا حدثنا ‏ ‏سليمان بن بلال ‏ ‏عن ‏ ‏عمارة بن غزية ‏ ‏عن ‏ ‏عبد الله بن علي بن حسين ‏ ‏عن ‏ ‏أبيه ‏ ‏علي بن حسين ‏ ‏عن ‏ ‏أبيه ‏ أن النبي ‏ ‏صلى الله عليه وسلم ‏ ‏قال : ‏‏ البخيل من ذكرت عنده ثم لم يصل علي ‏ ‏صلى الله عليه وسلم .

มีรายงานจากอะลี อิบน ฮุซัยนฺ จากบิดาของเขา  แจ้งว่า แท้จริงท่านร่อซูลุลลอฮฺ ได้กล่าวว่า "แท้จริง ผู้ตระหนี่นั้นคือ ผู้ที่(ชื่อของ)ฉัน ได้ถูกกล่าวต่อหน้าเขา แล้วเขามิได้กล่าวศ่อลาวาตให้แก่ฉัน"

ที่มา : คู่มือซิกรุลลอฮฺและดุอาอฺประจำวัน, อาจารย์อะหมัด สมะดี ร่อหิมะฮุลลอฮฺ