พึงระวังลิ้น (สู่อีมานที่มั่นคง 33)

พี่น้องผู้ศรัทธาที่เคารพทั้งหลายครับ อัสสลามุอลัยกุมวะเราะหฺมะตุลลอฮิวะบะเราะกาตุฮฺ

สืบเนื่องจากความสำคัญที่เราได้พูดถึงการรักษาลิ้นและอวัยวะต่างๆ ที่เราใช้ในชีวิตของเรา การที่เราจะมีความยำเกรงต่ออัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา มีความซื่อสัตย์ มีอีมานในการใช้อวัยวะต่างๆ นั้นเป็นสิ่งสำคัญสำหรับบรรดาผู้ศรัทธา ผู้ที่จะนำร่างกายและอวัยวะต่างๆ ของเขา ไปสู่พระเมตตาของพระองค์อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ซึ่งคนที่ยำเกรงนั้นต้องพิจารณาและคิดบัญชีตลอดไป ในสิ่งที่เขากระทำด้วยอวัยวะต่างๆ ของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “ลิ้น” ของเขาซึ่งเป็นอวัยวะที่ที่อันตรายที่สุด

เราได้นำหะดีษจากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม หลายบทที่บ่งบอกถึงความสำคัญและอันตรายที่จะเกิดขึ้นอันเป็นผลจากการใช้ลิ้น ถ้าดีก็ดี ถ้าเลวก็เลว เช่น หะดีษในอัลมุวัฏเฏาะอ์ของอิมามมาลิก และอัลญามิอฺของอัตติรมิซี จากท่านอบีอับดุรเราะหฺมาน บิลาล บิน อัลหาริษ อัลมุซะนี เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ จาก ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า

(إن الرجل ليتكلم بالكلمة من رضوان اللَّه تعالى ما كان يظن أن تبلغ ما بلغت يكتب اللَّه له بها رضوانه إلى يوم يلقاه، وإن الرجل ليتكلم بالكلمة من سخط اللَّه ما كان يظن أن تبلغ ما بلغت يكتب اللَّه له بها سخطه إلى يوم يلقاه)

ความว่า “แท้จริงนั้นคนหนึ่งคนใดในหมู่พวกท่าน อาจจะพูดคำพูดหนึ่งซึ่งเป็นที่อัลลอฮฺพอใจ โดยที่เขาไม่คาดหวังว่าผลดีของคำพูดนั้นจะบรรลุเป้าหมายที่เขาต้องการ โดยที่อัลลอฮฺจะบันทึกคำพูดนั้นไว้ด้วยความพอใจของพระองค์จนกระทั่งถึงวันที่เขาจะได้พบกับพระองค์ (ซึ่งเขาก็จะได้รับการตอบแทนที่ดีงาม)

และแท้จริงคนหนึ่งคนใดในหมู่พวกท่านอาจจะพูดคำพูดหนึ่งซึ่งอัลลอฮฺกริ้ว แต่เขาไม่ได้คาดว่าคำพูดนั้นจะบรรลุเป้าหมายที่เขาต้องการ และพระองค์จะบันทึกคำพูดนั้นไว้ด้วยความกริ้วของพระองค์ จนกระทั่งถึงวันที่เขาจะได้พบกับพระองค์”

พี่น้องผู้ศรัทธาที่เคารพทั้งหลายครับ ถ้าเราสังเกตความสามารถของลิ้นของเรา ก้อนเนื้อขนาดเล็ก ที่สามารถสื่อภาษาผ่านอักษร กลายเป็นคำพูดต่างๆ ให้ผู้อื่นได้ยินและเข้าใจความประสงค์ของเรา ซึ่งเป็นการสื่อสารระหว่างมนุษย์ นี่คือเดชานุภาพของอัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ที่มนุษย์นั้นสามารถนำสิ่งต่างๆ ที่อยู่ในจิตใจของเขาให้มาปรากฏเป็นคำพูด เป็นความหมายที่ให้คนอื่นเข้าใจได้และนำความหมายดังกล่าวไปสู่การปฏิบัติด้วย นี่คือเดชานุภาพของอัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ที่พระองค์ระบุไว้ในอัลกุรอานว่า

 عَلَّمَهُ الْبَيَانَ
ความว่า “พระองค์ทรงสอนให้มนุษย์สามารถพูดอธิบายสิ่งที่อยู่ในใจของเขาได้” (อัรเราะหฺมาน : 4)

ในเมื่อลิ้นของเราเป็นอวัยวะหนึ่งที่มีความสามารถ มีความยิ่งใหญ่ ที่เป็นมหัศจรรย์ขนาดนี้ มุอ์มินทุกคนจึงต้องนำลิ้นของเขาไปสู่เป้าหมายที่อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ต้องการให้กระทำ พระองค์ไม่ได้สร้างลิ้นของเราจะได้นินทา ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น หรือเพื่อด่าประณาม สาปแช่ง พูดสิ่งที่เป็นคำหยาบหรือคำที่จะนำให้เราไปสู่หายนะ

พระองค์ทรงสร้างลิ้นของเราเพื่อให้ขอบคุณพระองค์ ยืนยันในการที่เราเป็นบ่าวของพระองค์ เป็นพยานต่อการที่เชื่อว่าไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ สร้างลิ้นเพื่อให้เป็นการยืนยันในการปฏิบัติศาสนกิจอย่างเคร่งครัด พระองค์สร้างลิ้นให้เป็นส่วนหนึ่งในการอธิบายถึงการที่เรายอมรับในพระผู้เป็นเจ้า สร้างลิ้นเพื่อให้เราพูดดี เรียกร้องให้คนอื่นกระทำความดี ให้เป็นบุคคลที่ประณามความชั่ว ความเลวร้าย ปราบปราบความชั่ว พูดในสิ่งที่เป็นสัจธรรม พูดในสิ่งที่อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ทรงพอใจ

พี่น้องผู้มีอีมานที่เคารพทั้งหลายครับ

ตราบใดที่มุอ์มินนั้นยังไม่เข้าใจเป้าหมายของการที่อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ทรงสร้างอวัยวะต่างๆ โดยเฉพาะลิ้น ก็จะไม่มีโอกาสที่จะนำอวัยวะต่างๆ ของเขานั้นไปสู่เป้าหมายของพระผู้เป็นเจ้า พระองค์สร้างมนุษย์ สร้างร่างกายของเราเพื่อให้แสดงความเป็นบ่าว เป็นผู้ศรัทธาต่อพระองค์ ฉะนั้นหน้าที่ของอวัยวะต่างๆ นั้นก็จะต้องสอดคล้องกับพระประสงค์ของอัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา

ฉะนั้นเราจึงอย่าแปลกใจที่ศาสนาจะบัญญัติสิ่งต่างๆ ที่จะควบคุม ปราบปราม แก้ไขเรื่องต่างๆ ของอวัยวะของเรา ดังหะดีษบทหนึ่งในบันทึกของอิมามมุสลิม จากท่านอบีฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ

(أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ أَتَدْرُونَ مَا الْغِيبَةُ قَالُوا اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ، قَالَ: ذِكْرُكَ أَخَاكَ بِمَا يَكْرَهُ قِيلَ أَفَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ فِي أَخِي مَا أَقُولُ قَالَ إِنْ كَانَ فِيهِ مَا تَقُولُ فَقَدِ اغْتَبْتَهُ وَإِنْ لَمْ يَكُنْ فِيهِ فَقَدْ بَهَتَّهُ(

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัมกล่าวว่า “พวกท่านทราบไหมว่าอะไรคือ “ฆีบะฮฺ?” (การนินทา)” บรรดาเศาะหาบะฮฺต่างกล่าวว่า “อัลลอฮฺและเราะสูลของพระองค์รู้ดียิ่ง”

ท่านนบีจึงตอบว่า “มันคือการที่ท่านกล่าวถึงพี่น้องของพวกท่านลับหลังในสิ่งที่เขาไม่ชอบ (นำสิ่งที่ไร้สาระหรือสิ่งที่ไม่ดีของพี่น้องของเขาไปพูดกับคนอื่นโดยที่คนที่ถูกกล่าวหาไม่อยู่ในการพูดคุยด้วย)”

มีคนหนึ่งถามท่านนบีว่า “หากคนที่ถูกพูดถึงลับหลังมีลักษณะเหมือนที่เราพูดจริงล่ะ?” ท่านนบีจึงบอกว่า “ถ้าเป็นจริงก็ถือเป็นการนินทาอยู่ดี แต่ถ้าหากไม่เป็นจริงแล้วไซร้ ท่านก็ได้ใส่ร้ายป้ายสีเขาแล้ว (ซึ่งอันตรายและมีโทษมากกว่า)”

พี่น้องครับ สิ่งที่เราจำเป็นต้องรักษาตลอดเวลา 1 วัน 1 คืนก็คือการที่เราจะปรับลิ้นของเรา พยายามคิดบัญชีและชั่งน้ำหนัก เพราะคำพูดที่เราพูดบางส่วนอาจจะทำให้เราประสบหายนะโดยที่เราไม่ได้คาดคิด เราอาจจะพูดถึงคนหนึ่งคนใดว่าเขาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้โดยที่เราไม่คำนึงถึงความบริสุทธิ์ ความซื่อสัตย์ของเขา เช่น เราพูดถึงคนคนหนึ่งว่าเป็นกาฟิรทั้งที่เขาเป็นมุสลิม หรือพูดถึงคนหนึ่งว่าเป็นคนฝ่าฝืน เป็นคนชั่ว ทั้งที่เขาไม่ได้เป็นเช่นนั้น หรือการที่เรายืนยันว่าบุคคลหนึ่งได้ออกนอกกรอบศาสนาไปแล้ว ทั้งที่ความจริงไม่ใช่เช่นนั้น ก็แน่นอนแล้วว่าเป็นอันตรายที่สุดแก่อีมานของเรา มันจะทำลายอีมานของเราอย่างมหันต์โดยที่เราไม่คาด

นั่นคือสิ่งที่ท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม สอนให้เราระมัดระวัง เราอาจจะพูดคำพูดหนึ่งที่เราไม่ได้คาด แต่คำพูดเหล่านั้นจะนำเราไปสู่หายนะในวันกิยามะฮฺ ลิ้นของเราเป็นผู้นำของเราที่จะนำเราไปสู่ความถูกต้อง ไปสู่ผลบุญ หรืออาจนำเราไปสู่ความไม่ถูกต้องก็ได้เช่นกัน จึงขอฝากไว้กับพี่น้องให้ระมัดระวังสิ่งที่จะออกจากปากจากลิ้นของเรา ให้มันอยู่ในกรอบที่อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ทรงเมตตาและประทานผลบุญให้กับเราตลอดกาล
 

---

เรียบเรียงจาก สู่อีมานที่มั่นคง ครั้งที่ 33, ชัยคฺริฎอ อะหมัด สมะดี
ผู้เรียบเรียง อบูซัยฟุลลอฮฺ-อุมมุซัยฟุลลอฮ