สิ่งที่ทำลายอีมาน (ชิรกฺ) (สู่อีมานที่มั่นคง 10)

สู่อีมานที่มั่นคง ตอนที่ 10 สิ่งที่ทำลายอีมาน (ชิรกฺ)

 

สืบเนื่องจากเรื่องอีมาน พร้อมกับสิ่งที่ทำลายอีมาน ซึ่งเป็นประเด็นที่ทำให้เรานั้นสามารถสร้างอีมานที่มั่นคง ความศรัทธาที่เข้มงวด เป็นประเด็นที่เราเน้นมากในหัวข้อของเราก็คือ การรักษาการให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา โดยมุ่งสู่พระผู้เป็นเจ้า ในการปฏิบัติศาสนกิจ ในการทำอิบาดะฮฺ เคารพภักดีต่อพระองค์ โดยไม่มีการตั้งภาคีกับพระองค์ ซึ่งเป็นเรื่องที่อัลกุรอานและหะดีษของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม จะเน้นอย่างมาก และเป็นภาระกิจที่สำคัญที่สุดในชีวิตของมุสลิม ซึ่งต้องอนุรักษ์ไว้ โดยไม่อนุญาตให้คนหนึ่งคนไหนอ้างตัวว่าเป็นมุอ์มินหรือมีอีมาน แต่อีมานของเขานั้นยังมีการตั้งภาคีหรือมีชิรกฺ หรือมีผู้หนึ่งผู้ใดที่เคารพภักดี หรือให้ความสำคัญ หรือมุ่งหมายสู่เขานอกจากอัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา เป็นสิ่งที่อันตรายที่สุดสำหรับอีมานที่มั่นคง เพราะภาคีเหล่านั้นคือสิ่งที่จะทำลายอีมานดังกล่าว 

 

อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ได้ตรัสไว้ในสูเราะฮฺ อัล-อันอาม ว่า 

 

 

ท่านอิมามอิบนิกะษีร ได้ดีความอธิบายอายะฮฺนี้ ด้วยคำพูดที่ว่า 

هؤلاء الذين أخلصوا العبادة لله وحده لا شريك له

บรรดามุอ์มินีนที่อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ทรงยกย่องหรือสรรเสริญในอายะฮฺนี้ “คือบรรดาผู้ศรัทธาที่ได้ปฏิบัติศาสนกิจหรืออิบาดะฮฺด้วยอิคลาศ ความบริสุทธิ์ใจต่ออัลลอฮฺผู้ทรงเอกะและไม่มีภาคีใดๆ ต่อพระองค์” 

ولم يشركوا به شيئا ، هم الآمنون يوم القيامة ، المهتدون في الدنيا والآخرة

 

พี่น้องผู้ศรัทธา ผู้มีอีมานทั้งหลาย การที่เราจะมีอีมานอย่างมั่นคงและบริสุทธิ์นั้นเป็นสิ่งที่ลำบาก ฉะนั้นการที่เราจะนึกว่าอีมานของเราจะไม่มีชิรกฺ หรือไม่มีการตั้งภาคีนั้นอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ แม้กระทั่งบรรดาเศาะหาบะฮได้ยินอายะฮฺที่กล่าวไว้ข้างต้น บรรดาอีมานที่ไม่มีซุลมฺ หรือความอธรรม บรรดาเศาะหาบะฮฺก็ถามท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ว่า 

 

 

นั่นหมายรวมว่า การตั้งภาคี การมีชิรกฺอย่างชัดเจนต่ออัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา นั่นเป็นสิ่งที่จะทำลายอีมานของเราอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้าเราจะพบว่าในทุกวันทุกคืนจะมีมุสลิมที่พยายามะสำรวจและพิจารณาอีมานที่อยู่ในจิตใจของเขาให้พ้นจากชิรกฺ หรือพ้นจากสิ่งที่จะทำลายอีมานของเขา

 

สิ่งที่จะทำลายอีมานได้อีกประการนั้นก็คือ การทำผิด มะอฺศียะฮฺ การฝ่าฝืนต่ออัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา และนั่นจะเป็นสิ่งที่เราจะพูดคุยกัน อันเนื่องจากอีมานที่มั่นคงนั้นต้องปราศจากสิ่งที่ทำลายอีมาน ต้องพ้นจากสิ่งที่จะทำให้อีมานนั้นลดลง หรือขาดทุน ตราบใดที่มุอ์มินมีความสามารถในการปกป้องอีมานของเขาจากชิรกฺ จากการตั้งภาคีกับอัลลอฮฺ จากมะอฺศียะฮฺ การฝ่าฝืนต่างๆ นั่นก็คือมุอ์มินที่มีอีมานที่มั่นคง

 

พี่น้องผู้ศรัทธาผู้มีอีมานทั้งหลาย เราจะสามารถสร้างอีมานที่มั่นคงได้ โดยการรักษาการให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลาในการปฏิบัติศาสนกิจ การมุ่งสู่อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ในการทำอิบาดะฮฺ ดังนั้นลักษณะการทำอิบาดะฮฺที่ไม่มีการตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ต้องมีความรัก ต้องมีความสนใจ เพราะเป็นสิ่งที่เราจะถวายให้อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา เปรียบเสมือนดั่งของขวัญที่เรานำไปมอบให้แก่พี่น้องที่รักของเรา ทุกคนให้ความสนใจอย่างมากต่อของขวัญที่จะมอบให้กับพี่น้องของเรา ซึ่งเป็นของขวัญที่เมื่อให้กับเขาแล้ว เป็นสิ่งที่สมควรจะรับ น่ารับได้ และทุกคนจะพูดในสังคมว่า ของขวัญที่เราจะให้แก่คนอื่นนั้น ถ้าหากว่ามีตำหนิหรือมีลักษณะที่น่าเกลียด แน่นอนว่าคนอื่นก็ต้องตำหนิเราว่าทำไมถึงนำสิ่งที่มีตำหนิหรือมีลักษณะที่น่าเกลียดนั้นให้เป็นของขวัญแก่บุคคลอันเป็นที่รักของเรา

 

สำหรับอัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา สิ่งที่เราจะถวายให้แก่พระองค์ ซึ่งจะเป็นการทำอิบาดะฮฺทุกประการ แน่นอน เราต้องพยายามให้การทำอิบาดะฮฺของเรานั้นเป็นการปฏิบัติศาสนกิจที่สมบูรณ์ที่สวยงาม ที่มีคุณลักษณะอันดีงาม และนั่นเป็นสิ่งที่จะบอกถึงความมีอีมาน การมีความศรัทธาที่มั่นคงภายในจิตใจของเรา มุอ์มินทุกคนพยายามรักษาอะมั้ลอิบาดะฮฺของเขาในลักษณะที่สมบูรณ์ ตั้งแต่เริ่มอิบาดะฮฺจนท้ายของอิบาดะฮฺ เช่นการละหมาด ในการละหมาดนั้นเราจะต้องรักษาความบริสุทธิ์ใจ ความสมบูรณ์ของมัน ตั้งแต่เริ่มตักบีรฺ อัลลอฮุอักบัรฺ จนกระทั่งจบการละหมาดด้วยการกล่าว อัสลามมุอะลัยกุม และมุสลิมยิ่งมีอีมานมาก ยิ่งรักษาอิบาดะฮฺ การปฏิบัติศาสนกิจของเขาที่ถวายให้แก่อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา นั่นเป็นสิ่งที่บรรดานบีและเราะสูล โดยเฉพาะท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ปฏิบัติไว้ และสั่งสอนไว้ ให้ประชาชาติทั้งหลายปฏิบัติเช่นกัน 

 

ไม่ถือเป็นสิ่งที่ต่ำต้อย หากเราจะนอบน้อมตัวทำอิบาดะฮฺให้แก่อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ด้วยความเคารพภักดี ด้วยความคุชูอฺต่ออัลลออฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ด้วยการยืนยันว่า ไม่มีผู้อื่นที่เราจะมุ่งสู่หรือจะตั้งใจทำอิบาดะฮฺให้แก่เขานอกจากพระองค์อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา

ในอัลกุรอานมีอายะฮฺที่น่าสนใจมาก ถึงลักษณะการทำอิบาดะฮฺด้วยความบริสุทธิ์ใจ ที่บรรดานบีและเราะสูลได้ปฏิบัติ หรือแม้กระทั่งบรรดามลาอิกะฮฺที่อยู่ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา

 

 

นั่นเป็นสิ่งที่จะบ่งบอกว่าการที่เราจะเป็นบ่าวของอัลลอฮฺ ในการเคารพภักดีทำอิบาดะฮฺ โดยไม่มีความรังเกียจในจิตใจของเรา นั่นเป็นสิ่งที่บรรดานบีและเราะสูลและบรรดามลาอิกะฮฺได้ปฏิบัติ 

มีรายงานจากท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ว่า บรรดามลาอิกะฮฺที่เคารพภักดีต่ออัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา มีหลายหมู่ มีหลายชนิด มีมลาอิกะฮฺที่อยู่ในลักษณะสุญูด มีมลาอิกะฮฺที่อยู่ในลักษณะรุกัวะ มีมลาอิกะฮฺที่อยู่ในลักษณะการสรรเสริญยกย่องพระองค์อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา นับตั้งแต่วันที่อัลลอฮฺทรงสร้างชั้นฟ้าและแผ่นดิน โดยพวกเขาจะอยู่ในลักษณะเช่นนั้นจนถึงวันกิยามะฮฺ และเมื่อถึงวันกิยามะฮฺแล้ว บรรดามลาอิกะฮฺที่ได้ทำอิบาดะฮฺตลอดการนั้นจะกล่าวต่ออัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ว่า 

 

 

 

เรื่องราวที่เราพูดถึงในอีมานที่มั่นคง ถึงแม้ว่าจะเกี่ยวกับการทำอิบาดะฮฺหรือการดำเนินชีวิตของเรา มีความประสงค์ที่อยากจะให้พี่น้องจำไว้ตลอดนั่นก็คือ หน้าที่ของมุอ์มิน นั้นต้องปรับปรุงอีมานของเขา ต้องรักษาอีมานของเขา มุ่งสู่อีมานที่มั่นคง

 

หากว่าเรารู้สึกว่ามันจะเป็นภาระ มันจะเป็นเรื่องที่ลำบากยาก มันก็อาจจะใช่ แต่เป็นสิ่งที่เราต้องจำไว้อยู่เสมอว่า ถ้าหากว่าเราไม่ทำหน้าที่ในการรักษาอีมานของเรา  ปรับปรุงอีมานของเรา  พยายามให้อีมานของเราบรรลุความสมบูรณ์ที่เราต้องการ ในชีวิตนี้ก็จะไม่มีภาระอื่นที่มีความสำคัญ เพราะกิจกรรมต่างๆ ที่มีอยู่ในโลกดุนยานี้ การทำมาหากิน หรือเรื่องสนุกสนานหรือเรื่องอื่นๆของดุนยานี้ มักจะไม่มีคุณค่าหรือจะไม่มีความสำคัญ หรือจะไม่มีผลกระทบมากนักในวันกิยามะฮฺ แต่สิ่งที่จะเป็นการกระทำที่ยิ่งใหญ่ ที่มีความสำคัญและอันตรายอีกด้วย ก็คือการที่เราจะรักษาอีมานของเราตั้งแต่บรรลุศาสนภาวะจนกระทั่งถึงอะญัล ถึงเวลาแห่งความตาย เพื่อให้ก่อนที่วิญญาณออกจากร่างของเราให้เราสามารถยืนหยัดในอีมานที่มั่นคงด้วยคำกล่าวว่า “ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮฺ มุฮัมมะดุน เราะสูลลุลลอฮฺ”

ฝากไว้กับพี่น้องเพียงแค่นี้...วัสลามมุอะลัยกุม วะเราะหฺมะตุลลอฮฺ วะบะเราะกาตุฮฺ