ตัฟซีรซูเราะฮฺยูนุส 21 (อายะฮฺ 31-32) | 8/4/68

- เราใกล้ชิดกับอัลกุรอานแค่ไหน อย่าผูกพันอัลกุรอานไว้กับคนบางคน เสียงหรือการอธิบายของคนหนึ่งคนใด
- ซูเราะฮฺยูนุสถูกประทานที่มักกะฮฺ ซึ่งนบีเผยแพร่ด้วยการแนะนำสัจธรรมแก่ผู้ปฏิเสธหรือตั้งภาคี ซึ่งพวกเขาต่อต้านท่านนบีตั้งแต่ช่วงแรกๆที่ดะอฺวะฮฺ
- มุชริกีนเชื่อใน "สิทธิในการตั้งภาคี" การมีพระเจ้าองค์เดียวเป็นเรื่องแปลกประหลาด
- ซูเราะฮฺยูนุสมาในจังหวะที่มีการโต้กันอย่างแรงระหว่างมุสลิมกับมุชริก จึงเน้นการสนทนาด้วยเหตุผล
อายะฮฺ 25-30 ทางนำและผลตอบแทนในวันกิยามะฮฺ
อายะฮฺ 31-40 ท้าทายมุชริกีน (ทุกยุคทุกสมัย) -- เกี่ยวอะไรกับเรา ? -- ทำให้เรายิ่งมั่นคงในอีมาน
- ทุกคนที่อ่านกุรอานสามารถเข้าใจ เข้าถึงสัจธรรมได้
- มุสลิมต้องยึดมัซฮับหรือไม่ ? ต้องเข้าใจอิสลามผ่านมัซฮับเท่านั้น ?
- ศฮบ มีแสนกว่าท่าน ที่เป็นผู้รู้มีหลักสิบ ประมาณ 20-30 ท่าน

10:30 ขณะนั้นทุกชีวิตจะถูกสอบถึงสิ่งที่กระทำไว้ก่อน และพวกเขาจะถูกนำกลับไปยังอัลลอฮฺพระเจ้าที่แท้จริงของพวกเขา และสิ่งที่พวกเขาอุปโลกน์ขึ้นมาจะหนีไปจากพวกเขา

- ความเป็นมาของชาวอาหรับมักกะฮฺ เริ่มตั้งแต่ตอนที่นบีอิบรอฮีมนำท่านหญิงฮะจัรและนบีอิสมาอีลมาอยู่ที่มักกะฮฺ
- อาหรับเป็นลูกหลานนบีอิสมาอีล มีเชื้อศาสนาของนบีอิบรอฮีม ศรัทธาต่ออัลลอฮฺองค์เดียว จนกระทั่งก่อนนบีมุฮัมมัดมาเพียง 300 ปี อัมรฺ อิบนุลุฮัย อัลคุซาอียฺ เริ่มนำเจว็ดเข้ามายังคาบสมุทรอาหรับ

قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَمَّن يَمْلِكُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَمَن يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۚ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ ۚ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ ‎﴿٣١﴾‏ 
10:31 จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ใครเป็นผู้ประทานปัจจัยยังชีพที่มาจากฟากฟ้าและแผ่นดินแก่พวกท่าน หรือใครเป็นเจ้าของการได้ยินและการมองและใครเป็นผู้ให้มีชีวิตหลังจากการตาย และเป็นผู้ให้ตายหลังจากมีชีวิตมา และใครเป็นผู้บริหารกิจการ แล้วพวกเขาจะกล่าวกันว่า อัลลอฮฺ ดังนั้นจงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) พวกท่านไม่ยำเกรงหรือ

فَذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ ۖ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ ‎﴿٣٢﴾‏
10:32 นั่นแหละอัลลอฮฺ พระเจ้าที่แท้จริงของพวกท่าน ฉะนั้นหลังจากความจริงแล้วจะมีอะไรอีกเล่านอกจากความหลงผิดเท่านั้น แล้วทำไมเล่าพวกท่านจึงถูกให้หันเหออกไปอีก