ความสำคัญของวันอะเราะฟะฮฺ

ท่านนบี ﷺ "วันอะเราะฟะฮฺ วันอันนะหลฺ(วันอีด,วันแห่งการเชือด) วันแห่งการเชือด(วันตัชรีก) เป็นอีดของเรา โอ้ประชาชาติอิสลาม" (วันที่ 9-13 ซุลฮิจญะฮฺ)
วันที่ศาสนาสมบูรณ์
อัลลอฮฺสาบานด้วยวันอะเราะฟะฮฺ
วันแห่งการสารภาพในการเป็นพระเจ้าของอัลลอฮฺ (เยามุลมีซ้าก)
วันแห่งการอภัยโทษ (ทั้งคนที่ไปทำฮัจญฺและไม่ได้ไป)

“ไม่มีวันใดที่อัลลอฮฺทรงปลดปล่อยบรรดาบ่าวของพระองค์จากนรกมากกว่าวันอะรอฟะฮฺ และแท้จริงพระองค์จะทรงอยู่ใกล้ชิดและทรงภูมิใจ(ด้วยการขยันทำความดีของบ่าว ของพระองค์)ต่อมลาอิกะฮฺ โดยพระองค์จะตรัส(ด้วยความภูมิใจ)ว่า คนเหล่านี้ประสงค์อะไรกัน(หมายถึงกล่าวถึงความปรารถนาอันทรงเกียรติของบ่าว ของอัลลอฮฺที่แสวงบุญในวันอะรอฟะฮฺ)” บันทึกโดยอิมามมุสลิม

عن أبي قتادة رضي الله عنه ، أن رسول الله ـ صلى الله عليه وسلم ـ قال: (( صيام يوم عرفة، أحتسب على الله أن يكفر السنة التي قبلة، والسنة التي بعده )) [ رواه مسلم: 3746 ] .

ในหะดีษบันทึกโดยอิมามมุสลิม ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า

"การถือศีลอดวันอะเราะฟะฮฺ หวังว่าอัลลอฮฺจะลบล้างความผิดปีก่อนหน้าและปีหลังจากนั้น"