นบีบอกว่า "ฉันกับวันกิยามะฮฺถูกส่งมา เสมือนสองนิ้วนี้" นิ้วชี้กับนิ้วกลาง ใกล้ชิดกันขนาดไหน
นี่ผ่านไปแล้วพันสี่ร้อยปี ระหว่างนิ้วชี้กับนิ้วกลาง แล้วเป็นไปได้เหรอว่ามันอีกนาน
อุละมาอฺบางท่านบอกว่า ที่จริงแล้ว เราอย่ามองสัญญาณวันกิยามะฮฺให้เป็นปลายทางของเรา ไม่
เรามองความตายต่างหาก เพราะท่านนบีบอกว่า "ผู้ใดที่เสียชีวิตแล้ว กิยามัตของเขาเริ่มต้นแล้ว" ทำไมอ่ะ ?
เพราะมีหะดีษอีกบทนึง ท่านนบีบอกว่า "คนที่เสียชีวิตและถูกฝังในกุโบร์ ระหว่างในกุโบร์กับวันกิยามะฮฺน่ะ เท่ากับอัศริกับมักริบ"
เวลาของคนเป็นกับคนตายไม่เหมือนกัน ถ้าการตายของเราคือวันกิยามะฮฺ
และระหว่างตายแล้วในกุโบร์จนถึงกิยามะฮฺนี่เท่ากับอัศริกับมักริบ แสดงว่าถึงกิยามะฮฺนี่สั้นมั้ย? สั้นนิดเดียว
สมมติว่าคนสมัยท่านนบี และจะมีอายุยึนถึงตอนนี้เนี่ย พันสีร้อยปี กิยามัตยังไม่เกิดขึ้นซะที ไม่ใช่
เขาเสียชีวิตแล้วเมื่อพันสี่ร้อยปีนะ ระหว่างเขาพันกับวันกิยามะฮฺ ถึงแม้ว่าจะมีสี่ห้าพันหมืนปี
มันก็เทียบเท่ากับเวลาอัศริถึงมักริบ
ฉะนั้นถ้าอายุขัยเขา 70-80 ปี พอตายแล้วอ่ะนะ ก็อัศริถึงมักริบ แสดงว่ากิยามะฮฺนี่สั้นที่สุดแล้ว นิดเดียว
แต่ที่สำคัญน่ะว่ เราอย่าปรากฏจะได้เห็นเหตุการณ์ของวันกิยามะฮฺ เพราะอันนั้นน่ะที่เสี่ยงและอันตรายที่สุด
 

จาก "ตัฟซีรซูเราะฮฺอัตเตาบะฮฺ 23 (อายะฮฺ 31-33) | 28/2/66"