ตัฟซีรซูเราะฮฺอัตเตาบะฮฺ 1 (อายะฮฺ 1-2)

เนื้อหาคล้ายอันฟาล (อันฟาลมาหลังสงครามบัดร ซึ่งเป็นสงครามแรก (ปีที่ 2) เนื้อหาเน้นศัตรูภายนอก)
อัตเตาบะฮฺประทานลงมาหลังสงครามตะบู๊ก (สงครามสุดท้าย หลังพิชิตมักกะฮฺ (ปีที่ 9) ยกทัพไป แต่ไม่ได้ทำสงคราม) ทั้งซูเราะฮฺ เนื้อหาเน้นศัตรูภายในคือมุนาฟิก

ฆ็อซวะ-นบีไป สะรียะ - นบีไม่ได้ไป
- อัตเตาบะฮฺ ถูกประทานทั้งซูเราะฮฺ เหมือนอัลอันอาม, เป็น อัลมิอีน - ซูเราะฮฺยาวที่มีจำนวนอายะฮหลักร้อย
- การเรียงลำดับอายะฮ ท่านนบีเป็นผู้บอก (เตากีฟี) แต่ลำดับซูเราะฮ มีขัดแย้ง ส่วนมากเห็นว่าไม่ได้เป็นการกำหนดจากท่านนบี 
- การรวบรวมอัลกุรอานสมัยคอลีฟะอุสมาน มีหลายกิรออาต เมื่อมีปัญหาในการอ่านก็จะกลับมาดูมุสฮัฟนี้ จึงถูกเรียกว่า "มุสฮัฟอัลอิมาม"
24.0 ตอนเริ่มต้นซูเราะฮฺอัตเตาบะฮฺ ไม่มีบิสมิลลาฮ์ 
เนื้อหาเกี่ยวกับศัตรูภายในคือมุนาฟิก
ฉายา(ชื่อของซูเราะฮฺ)
1- อัตเตาบะฮ การกลับตัวของ ศฮบ 3 ท่านที่มีพฤติกรรมเหมือนมุนาฟิก แล้วอัลลอฮฺรับการเตาบัตของพวกเขา
2- บะรออะฮ 
3 - อิบนุอับบาสเรียก อัลฟาฎิฮะฮฺ (แฉ)  الفاضحة  
4 - อัลมุบะอฺสิเราะ(วงแตก) المبعثرة ทำให้มุนาฟิกวงแตกหลังแอบซุบซิบวางแผน แล้วอัลลอฮฺมาแฉ

- สถานการณ์โดยรวมของคาบสมุทรอาหรับในช่วงนั้น ก่อนท่านนบีเสียชีวิต
ปี ฮ.ศ. 6 สัญญาสันติภาพ อัลฮุดัยบียะฮฺ สงบศึกระหว่างมุสลิมกับกุเรชมักกะฮฺ 10 ปี
ปี ฮ.ศ. 7 ฝ่ายมุชริกีนที่เป็นศัตรูมุสลิม ไปบุกรุกกลุ่มมุชริกีนที่มีสัญญากับท่านนบี (เผ่านคุซาอะฮฺ) มาขอความช่วยเหลือจากท่านนบี -- เป็นการทำลายสัญญาสันติภาพอัลฮุดัยบียะฮฺ
ปี ฮ.ศ. 8 พิชิตมักกะฮ์ ทำลายเจว็ด มุชริกีนแพ้ อาหรับในคาบสมุทรอาหรับยอมแพ้ นบีพิชิตตออิฟ เมืองอื่นๆ ภายนอกค่อนข้างมั่นคงแล้ว จึงจัดระเบียบภายในสังคมมุสลิม
ปี ฮ.ศ. 9 สงครามตะบู๊ก กลับจากตะบู๊ก เป็นช่วงฮัจญฺพอดี
- ในคาบสมุทรอาหรับมี 3 กลุ่ม คือ 1- มุสลิม 2- มุชริกีนที่เป็นศัตรูกับท่านนบี (เป็นส่วนมาก) 3- มุชริกีนที่มีข้อตกลงกับท่านนบี
 

بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ‎﴿١﴾‏

9:1 (นี่คือประกาศ) การพ้นข้อผูกพันใดๆ (1)จากอัลลอฮและร่อซูลของพระองค์ แด่บรรดาผู้สักการะเจว็ด (มุชริกีน) ที่พวกเจ้า (2)ได้ทำสัญญาไว้ 

(1) คือข้อผูกพันอันเป็นพันธสัญญาที่ร่อซูลได้กระทำไว้แก่พวกมุชริกนั้นตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป พ้นจากการรับผิดชอบจากอัลลอฮฺและร่อซูลของพระองค์แล้ว ทั้งนี้เนื่องจากพวกเขาละเมิดสัญญาอยู่เป็นประจำ
(2) พวกเจ้า หมายถึง พวกมุอฺมิน ตามคำสั่งผู้ที่ทำสํญญานั้นคือท่านนะบีในฐานะที่เป็นผู้นำ แต่ก็หมายรวมถึงบรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลายกระทำด้วย ในการนี้จึงได้ระบุว่า บรรดามุอฺมินเป็นผู้กระทำ

"มุชริกีน" ในอายะฮฺนี้แปลว่า "ผู้สักการะเจว็ด" เพราะเจาะจงกลุ่มนี้เท่านั้น ส่วนพวกอะฮฺลุลกิตาบ(คริสต์ ยิว)นั้นมีกฎเกณฑ์แยกออกไป (คือทำสัญญาสันติภาพและจ่ายญิซยะฮฺ)

فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ ۙ وَأَنَّ اللَّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ ‎﴿٢﴾‏ 

9:2 ดังนั้นพวกท่าน(1) จงท่องเที่ยวไปในแผ่นดินสี่เดือน(2) และพึงรู้เถิดว่า แท้จริงพวกท่านนั้นมิใช่ผู้ที่จะทำให้อัลลอฮ์หมดความสามารถ(3)ก็หาไม่ และแท้จริงอัลลอฮ์จะทรงให้ผู้ปฏิเสธศรัทธาทั้งหลายอัปยศ
 (1) คือใช้ให้บรรดาผู้ศรัทธาประกาศแ่กพวกมุชริกว่าจงท่องเที่ยวฯ

ซีฮู سيحوا  - ท่องไป, เดินทางไป (ไม่ใช่ "ท่องเที่ยวไป")