ตัฟซีรซูเราะตุนนิซาอฺ ครั้งที่ 49 (อายะฮฺ 92)

91. พวกเจ้าจะพบพวกอื่นอีก(*1*) โดยพวกเขาปรารถนาที่จะปลอดภัยจากพวกเจ้า(*2*) และปลอดภัยจากพวกเขาเอง(*3*) คราใดที่พวกเขาถูกให้กลับไปสู่การฟิตนะฮ์(*4*) พวกเขาก็ถูกให้กลับไปอยู่ในนั้นตามเดิม(*5*) ดังนั้นถ้าพวกเขามิได้ออกห่างจากพวกเจ้าไป(*6*) และมิได้เจรจาแก่พวกเจ้าซึ่งการประนีประนอม และมิได้ระงับมือของพวกขาแล้ว(*7*) ก็จงเอาพวกเขาไว้(*8*) และจงฆ่าพวกเขา ณ ที่ที่พวกเจ้าพบพวกเขา(*9*) และชนเหล่านี้แหละเราได้ให้มีอำนาจอันชัดเจนแก่พวกเจ้าที่จะขจัดพวกเขาได้ 

وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلَّا خَطَأً ۚ وَمَن قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ إِلَّا أَن يَصَّدَّقُوا ۚ فَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ ۖ وَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ ۖ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِّنَ اللَّـهِ ۗ وَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿٩٢﴾

92. และมิใช่วิสัยของผู้ศรัทธาที่จะฆ่าผู้ศรัทธาคนหนึ่งคนใด นอกจากด้วยความผิดพลาดเท่านั้น(*1*)และผู้ใดที่ฆ่าผู้ศรัทธาด้วยความผิดพลาดแล้ว ก็ให้มีการปล่อยทาสหญิงที่ศรัทธาคนหนึ่งให้เป็นไท และให้มีค่าทำขวัญ ซึ่งถูกมอบให้แก่ครอบครัวของเขา(*2*)นอกจากว่าครอบครัวของพวกเขาจะทำทานให้เท่านั้น (*3*) แต่ถ้าหากเขาอยู่ในหมู่ชนที่เป็นศัตรูของพวกเจ้า โดยที่เขาเป็นผู้ศรัทธาก็ให้มีการปล่อยทาสหญิงที่ศรัทธาคนหนึ่งให้เป็นไท และถ้าเขาอยู่ในหมู่ชนที่มีพันธะสัญญา(*4*)ระหว่างพวกเจ้ากับพวกเขาแล้ว ก็ให้มีการทำขวัญ ซึ่งถูกมอบให้แก่ครอบครัวของเขา และให้มีการปล่อยทาสหญิงที่ศรัทธาคนหนึ่ง ผู้ใดที่ไม่พบ(*5*) ก็ให้มีการถือศีลอดสองเดือนต่อเนื่องกัน(*6*)เป็นการอภัยโทษจากอัลลอฮฺ และปรากฏว่าอัลลอฮฺ นั้นเป็นผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาน

แดง ****แก้ไข 2 จุด ปล่อยทาสหญิงที่ศรัทธา ---> ปล่อยทาสที่ศรัทธา

(1)  เนื่องจากไม่ทราบว่าเขาเป็นมุมินหรืออื่นใดก็ตามที่มิได้เจตนา 
(2)  หมายถึงทายาทของเขา สำหรับค่าทำขวัญตามที่ท่านนะบีได้กำหนดไว้นั้นคือ อูฐร้อยตัวหรือไม่ก็จ่ายเป็นเงินเท่าราคาอูฐร้อยตัว ทั้งนี้ถ้าทั้งสองฝ่ายเห็นชอบ ดังกล่าวนี้ถ้าผู้ตายอยู่ในครอบครัวที่อูฐเป็นหลักทรัพย์ของเขา แต่ถ้าผู้ตายอยู่ในครอบครัวที่หลักทรัพย์ของพวกเขาเป็นเงินทางแล้วก็ให้จ่ายค่าทำขวัญหนึ่งพันดีนาร์ 
(3)  ถ้าครอบครัวของผู้ตายออกค่าทำขวัญเป็นทานให้ก็ไม่ต้องจ่ายค่าทำขวัญ 
(4)  มีพันธะสัญญาว่าจะไม่รุรานกันและไม่ทำการสู้รบกัน 
(5)  ไม่พาบทาสหญิงที่จะปลดปล่อยหรือไม่มีเงินพอที่จะซื้อทาสหญิงเพื่อทำการปลดปล่อย 
(6)  คือถ้าขาดวันใดวันหนึ่งจะเป็นช่วงใดก็ตามโดยที่มิใช่เป็นอุปสรรคที่บัญญัติศาสนาผ่อนผันให้แล้วก็ให้เริ่มต้นถือใหม่