ตัฟซีรซูเราะฮฺอัตเตาบะฮฺ 74 (อายะฮฺ 122-125) | 16/7/67

9:122 ไม่บังควรที่บรรดาผู้ศรัทธาจะออกไปสู้รบกันทั้งหมด ทำไมแต่ละกลุ่มในหมู่พวกเขาจึงไม่ออกไปเพื่อหาความเข้าใจในศาสนา และเพื่อจะได้ตักเตือนหมู่คณะของพวกเขา เมื่อพวกเขาได้กลับมายังหมู่คณะของพวกเขา โดยหวังว่าหมู่คณะของพวกเขาจะได้ระมัดระวัง

อายะฮฺ 122 ตีความได้ 3 ทัศนะ - ทัศนะที่ 3 
- การจัดลำดับความสำคัญในสังคมตามสถานการณ์
- หลังจากพิชิตมักกะฮฺ (ปีที่ 8) นบีกลับไปมะดีนะฮฺ (ต้นปีที่ 9) เรียกว่า อามุลวุฟูด - เมืองต่างๆ ส่งตัวแทนไปสัตยาบันกับท่านนบี มีเมืองหนึ่งเดินทางไปมะดีนะฮฺกันทั้งเมือง
- ท่านนบีไม่สนับสนุนให้ผู้ศรัทธาไปอยู่โดดเดี่ยวเหมือนชนบท คนที่ไปอยู่ชนบทจะแข็งกระด้าง
- ปัญหาของการที่คนไทยเรียนศาสนาเยอะ แต่ไม่มีระบบรองรับ เพื่อให้มีอาชีพสอนศาสนาได้อย่างมั่นคง เงินเดือนครูน้อย

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قَاتِلُوا الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ ‎﴿١٢٣﴾‏

9:123 โอ้ศรัทธาชนทั้งหลาย จงสู้รบกับบรรดาผู้ที่อยู่ใกล้เคียงพวกท่าน ที่เป็นผู้ปฏิเสธศรัทธาเสียก่อน และจงให้พวกเหล่านั้นประสบกับความรุนแรงจากพวกท่าน และพึงรู้เถิดว่า แท้จริงอัลลอฮฺนั้นทรงอยู่ร่วมกับบรรดาผู้ยำเกรงทั้งหลาย
- คำว่า "กาเฟร(กุฟฟาร)" ในกุรอานสมัยนั้น หมายถึง ศัตรูอิสลาม, ขัดขวางการเผยแผ่อิสลามของท่านนบี
- กอติลู - จงสู้รบ
เกาะตะละ - ฆ่า, สังหาร
กอตะละ -ต่อสู้, สู้รบ
ไม่มีอายะฮฺกุรอานที่สั่ง "ให้ฆ่า" กาฟิร มีแต่ "จงสู้รบ"

- สงครามในสมัยท่านนบี ส่วนมากเกิดจากการถูกศัตรูรุกรานก่อน
- ท่านนบีทำสงครามเกือบทุกปี จึงมีอุละมาอฺบางท่านมีทัศนะว่า วาจิบต้องทำสงครามทุกปี
- จิฮาด 2 ประเภท 1- จิฮาดดะฟะอฺ(ป้องกัน) 2- จิฮาดุฏเฏาะลับ(เพื่อดะอฺวะฮฺ)
- แต่อิบนุตัยมียะฮฺและอุละมาอฺหลายท่านเห็นว่า ไม่มีการทำสงครามเพื่อดะอฺวะฮฺ
- สงครามในยุคคิลาฟะฮฺ ล้วนเป็นสงครามเพื่อป้องกันตนเอง ไม่ให้ถูกรุกรานจากมหาอำนาจอื่นๆเช่น เปอร์เซีย โรมัน ฯลฯ
- ในพื้นที่ที่มุสลิมได้พิชิต ไม่มีหลักฐานแม้แต่ชิ้นเดียวว่าบังคับให้ผู้คนเข้ารับอิสลาม
- อิสลามเผยแพร่ด้วยคมดาบ ???

 9:123 อัลลอฮฺนั้นทรงอยู่ร่วมกับบรรดาผู้ยำเกรงทั้งหลาย
อัลลอฮฺอยู่กับเราเมื่อเป็นผู้ยำเกรง
- สร้างความยำเกรง(ตักวา)อย่างไร ? - ทำตามคำสั่งของอัลลอฮฺให้มากที่สุด และลดการทำชั่วให้มากที่สุด

وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَٰذِهِ إِيمَانًا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ١٢٤ ‎
9:124 และเมื่อมีบทหนึ่งบทใดของอัลกุรอานถูกประทานลงมา ดังนั้น ในหมู่พวกเขามีผู้กล่าวขึ้นว่า มีใครบ้างในพวกท่านที่บทนี้ทำให้ศรัทธาเพิ่มขึ้น สำหรับบรรดาผู้ที่มีความศรัทธานั้น บทนี้ได้ทำให้การศรัทธาเพิ่มขึ้นแก่พวกเขา แล้วพวกเขาก็มีความปีติยินดี

- พวกมุนาฟิกเยาะเย้ยกุรอานว่า กุรอานนี้ทำให้ใครศรัทธาเพิ่มขึ้นบ้าง ?

وَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَىٰ رِجْسِهِمْ وَمَاتُوا وَهُمْ كَافِرُونَ ١٢٥ ‎
9:125 และสำหรับบรรดาผู้ที่มีโรคอยู่ในจิตใจของพวกเขา บทนี้ก็ยิ่งจะเพิ่มความสกปรกให้แก่พวกเขามากยิ่งขึ้นไปอีก และพวกเขาจะตายไปในสภาพที่เป็นพวกปฏิเสธศรัทธา

- คนที่หัวใจมีโรค คือ พวกมุนาฟิกีน หัวใจมีโรค จึงไม่ได้รับความดีงามของอัลกุรอาน
- รักษาโรคในหัวใจด้วยอัลกุรอาน 
- ฟังและอ่านกุรอ่านอย่างต่อเนื่อง เป็นสัญลักษณ์ว่าเราไม่ใชี่มุนาฟิก