ตัฟซีรซูเราะตุนนิซาอฺ ครั้งที่ 60 (อายะฮฺ 105-108 มุนาฟิก พยาน)

 إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّـهُ ۚ وَلَا تَكُن لِّلْخَائِنِينَ خَصِيمًا ﴿١٠٥﴾

105. แท้จริง เราได้ให้คัมภีร์ลงมาแก่เจ้าเป็นความจริง เพื่อเจ้าจะได้ตัดสินระหว่างผู้คน ด้วยสิ่งที่อัลลอฮฺได้ทรงให้เจ้ารู้เห็น และเจ้าจงอย่าเป็นผู้เถียงแก้ให้แก่ผู้บิดพลิ้วทั้งหลาย(*1*)

     (1)  อย่าได้เถียงแก้ต่างให้แก่พวกของเจ้าที่เป็นผู้บิดพลิ้ว กล่าวคือสาเหตุแห่งการลงมาอายะฮ์นี้นั้น เนื่องจากมุสลิมชาวอันซอรคนหนึ่งชื่อ ฏัวะมะฮ์ บินอุบัยริก ได้ขโมยเสื้อเกราะของชาวยิวคนหนึ่งซึ่งฝากไว้ที่บ้านของตน เมื่อยิวผู้นั้นสงสัยตนเขาจึงเอาเสื้อเกราะนั้นโยนเข้าไปในบ้านเพื่อนบ้านของเขาชื่อ อบูมุไลก์ เป็นชาวอันซอร ครั้นเมื่อได้ค้นบ้านกัน ก็พบว่าเสื้อเกราะอยู่ในบ้านอบูมุไลก์ แล้วฎัวะมะฮ์จึงกล่าวหาว่าอบูมุไลก์เป็นขโมย แล้วเรื่องก็ไปถึงท่านนะบี  ﷺ โดยมีชาวอันซอรกลุ่มหนึ่งไปเป็นพยานให้แก่ฎัวะมะฮ์ ในการนี้ทำให้ท่านนะบีเกือบคล้อยตามไปแล้วว่า ฏัวะมะฮ์เป็นผู้บริสุทธิ์ แต่แล้วอายะฮ์นี้ก็ถูกประทานลงมา ท่านนะบีจึงได้รู้ว่าขโมยตัวจริงนั้นคือ ฏัวะมะฮ์

وَاسْتَغْفِرِ اللَّـهَ ۖ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿١٠٦﴾

106. และเจ้า(*1*)จงขอภัยโทษต่ออัลลอฮฺเถิด แท้จริงอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ

     (1)  ท่านนะบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม

وَلَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتَانُونَ أَنفُسَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا ﴿١٠٧﴾

107. และเจ้าจงอย่าโต้เถียงแทนบรรดาผู้ที่บิดพลิ้วต่อตัวของพวกเขาเอง(*1*)เลย แท้จริงอัลลอฮฺไม่ทรงชอบผู้ที่เคยบิดพลิ้ว ที่เคยทำบาป  
     (1)  หมายถึง ฏัวะมะฮ์ และพวกของเขา