ตัฟซีรซูเราะตุนนิซาอฺ ครั้งที่ 39 (อายะฮฺ 76-77)

 الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا ﴿٧٦﴾

76. บรรดาผู้ที่ศรัทธานั้น พวกเขาจะต่อสู้ในทางของอัลลอฮฺ และบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้น พวกเขาจะต่อสู้ในทางของอัฎ-ฎอฆูต(*1*) ดังนั้นพวกเจ้าจงต่อสู้บรรดาสมุนของชัยฏอนเถิด(*2*) แท้จริงอุบายของชัยฏอนนั้นเป็นสิ่งที่อ่อนแอ(*3*)

     (1)  หมายถึง ชัยฏอน และชัยฏอนนั้นคือญินที่ประพฤติชั่วและคอยชี้นำให้มนุษย์กระทำชั่ว 

     (2)  คือมนุษย์ที่ทำหน้าที่เป็นตัวแทนของมัน หรือผู้ปฏิบัติตามการชี้นำของมัน 

     (3)  ถ้ามุอฺมินมีจิตใจเข้มแข็งแล้ว ก็ชนะสมุนของมันได้ เพราะอุบายที่มันสาวไว้ให้แก่สมุนของมันนั้นมิได้แข็งแรงแต่อย่างใด

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللَّـهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً ۚ وَقَالُوا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْلَا أَخَّرْتَنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ ۗ قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّمَنِ اتَّقَىٰ وَلَا تُظْلَمُونَ فَتِيلًا ﴿٧٧﴾

77. เจ้ามิได้มองดูบรรดาผู้ที่ถูกกล่าวแก่พวกเขา (*1*) ว่า จงระงับมือของพวกเจ้าก่อนเถิด และจงละหมาด และจงชำระซะกาต ครั้นเมื่อการสู้รบได้ถูกกำหนดขึ้นแก่พวกเขา ทันใดนั้นกลุ่มหนึ่งในหมู่พวกเขาก็กลัวมนุษย์เช่นเดียวกับกลัวอัลลอฮฺ (*2*) หรือกลัวยิ่งกว่า และพวกเขากล่าวว่า โอ้พระเจ้าของเรา ! เพราะเหตุใดพระองค์จึงได้กำหนดการสู้รบขึ้นแก่พวกเรา (*3*) พระองค์จะทรงเลื่อนให้แก่พวกเรายังกำหนดเวลาอันใกล้ไม่ได้หรือ (*4*)? จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) สิ่งอำนวยประโยชน์แห่งโลกนี้นั้นเล็กน้อยเท่านั้น (*5*) และปรโลกนั้นดียิ่งกว่าสำหรับผู้ที่ยำเกรงและพวกเจ้าจะไม่ถูกอธรรมแม้เท่าขนาด ร่อง เส้นใย(สีขาว)บนเมล็ดอินทผาลัม (*6*)

        (1)  คือบรรดาผู้ศรัทธาขณะที่ถูกมุชริกมักกะฮ์ข่มเหงรังแก ซึ่งพวกเขาคิดที่จะต่อสู้ แล้วได้รับคำสั่งจากอัลลอฮฺให้ระงับการต่อสู้ไว้ก่อน 

     (2)  การสู้รบได้ถูกกำหนดขึ้นหลังจากที่ได้อพยพไปมะดีนะฮ์แล้ว แล้วกลุ่มหนึ่งซึ่งเคยคิดที่จะต่อสู้พวกมุชริกที่มักกะฮ์กลับไม่ยอมสู้โดยกลัวฝ่ายมุชริกจะฆ่าพวกเขาตาย ประหนึ่งว่าพวกเขากลัวมุชริก เหมือนกับกลัวอัลลอฮฺหรือกลัวลนลานยิ่งกว่า 

     (3)  คือกำหนดเร็วไป ซึ่งเป็นคำพูดของคนใจไม่สู้ ซึ่งมีอยู่ทุกสมัย 

     (4)  เลื่อนเวลาให้ล่าช้าไปอีกนิดหน่อยไม่ได้หรือ? 

     (5)  คือจะห่วงชีวิตไปใย แม้ว่าจะมีชีวิตอยู่นานเท่านานในโลกนี้ ก็จะได้รับประโยชน์เพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะสิ่งอำนวยประโยชน์ในโลกนี้มีน้อยนิดเดียว

  (6)  ที่ท้องเม็ดอินทผลัมนั้นมีร่องเล็กยาวไปตามเม็ดซึ่งจะระบุสิ่งมดลงไปก็รับได้นิดหน่อย ด้วยเหตุนี้คนรับจึงถือเป็นสิ่งเล็กน้อย และถ้าต้องการจะเปรียบเทียบอะไรว่าเป็นสิ่งเล็กน้อยก็มักจะเอาร่องบนเม็ดอินทผาลัมมาเปรียบเทียบ