หัวใจที่เชื่อฟังอัลลอฮฺและร่อซูล (สู่อีมานที่มั่นคง 42)

Submitted by dp6admin on Mon, 01/07/2019 - 14:04

พี่น้องผู้ศรัทธาที่เคารพทั้งหลายครับ อัสสลามุอลัยกุมวะเราะหฺมะตุลลอฮิวะบะเราะกาตุฮฺ ในวันนี้เราจะศึกษากันถึงลักษณะของหัวใจอันบริสุทธิ์ของมุอ์มินที่มีอีหม่านที่มั่นคง และจะพยายามฉายภาพของหัวใจของผู้มีอีหม่าน มีความบริสุทธิ์ใจ มีความมั่นคงในการศรัทธาต่ออัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา หัวใจอันบริสุทธิ์ที่เราเรียกว่า “ก็อลบุนสะลีม” ที่จะนำไปหาอัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ในวันปรโลก ในวันกิยามะฮฺ ซึ่งจะเป็นทรัพย์สมบัติอันมีค่าของเราที่จะนำไปเสนอต่ออัลลอฮฺ เพื่อเป็นสาเหตุให้เราสามารถเข้าสวรรค์ได้ รับรางวัลอันใหญ่หลวงจากพระผู้เป็นเจ้า หัวใจอันบริสุทธิ์นั้นเป็นหัวใจที่ยืนหยัดในการเชื่อฟังอัลลอฮฺและเราะสูลของพระองค์ ไม่เลือกทางอื่นในโลกนี้ในทุกกิจกรรมในชีวิตของเขา นอกจากการปฏิบัติตามอัลกุรอานและแนวทางของศาสนทูตของพระองค์ ดังที่อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ดำรัสไว้ว่า

وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚأُولَـٰئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّـهُ ۗ إِنَّ اللَّـهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٧١ 

ความว่า “และบรรดามุมินชาย และบรรดามุมินหญิงนั้น บางส่วนของพวกเขาต่างเป็นผู้ช่วยเหลืออีกบางส่วน ซึ่งพวกเขาจะใช้ให้ปฏิบัติในสิ่งที่ชอบและห้ามปรามในสิ่งที่ไม่ชอบ และพวกเขาจะดำรงไว้ซึ่งการละหมาดและจ่ายซะกาต และภักดีต่ออัลลอฮฺ และเราะสูลของพระองค์ชนเหล่านี้แหละ อัลลอฮฺจะทรงเอ็นดูเมตตาแก่พวกเขา แท้จริงอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณ” (อัตเตาบะฮฺ อายะฮฺที่ 71)

ลักษณะของมุอฺมินีนและมุอฺมินาตที่เด่นชัดซึ่งถูกระบุในอายะฮฺนี้คือ การเชื่อฟังอัลลอฮฺและเราะสูล เพราะความดีงามต่างๆ ที่พวกเขาจะปฏิบัติกัน คุณธรรม จริยธรรมหรือศาสนกิจใดๆ ก็ตาม ทั้งหมดล้วนอยู่ในการเชื่อฟังอัลลอฮฺและเราะสูล เพราะความดีทั้งปวงก็มาจากอัลลอฮฺและเราะสูล ถึงแม้ว่ามุมินจะกระทำความดี มีคุณธรรม แต่หากไม่มีเจตนารมณ์ที่ดีต่ออัลลอฮฺและเราะสูล หรือที่เราเรียกว่ามีเนียต มีเจตนาดีต่อพระผู้เป็นเจ้า การปฏิบัติของเขาก็จะไร้ผลบุญ เช่น บุคคลที่บริจาคซะกาตแต่ไม่มีเนียตหรือไม่หวังดีจากอัลลอฮฺ หรือบุคคลที่ละหมาดแต่ในจิตใจของเขาไม่ได้ละหมาดเพื่ออัลลอฮฺแต่กลับละหมาดเพื่อสังคม หรือบุคคลที่พูดดีแต่ไม่ได้หวังผลบุญจากอัลลอฮฺ เพียงแต่หวังการสรรเสริญจากผู้อื่นในดุนยานี้ การกระทำที่เรียกว่าความดีนั้นก็จะไม่มีผลบุญเนื่องจากไม่มีลักษณะการเชื่อฟังอัลลอฮฺและเราะสูลของพระองค์

เพราะฉะนั้นเราต้องมีความตระหนักในการที่จะให้การประพฤติต่างๆ ของเราขึ้นอยู่กับอัลกุรอานและแนวทางของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม สิ่งดีที่มุอฺมินจะทำในโลกนี้เพราะเขาหวังในผลบุญจากอัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา เท่านั้น นี่คือข้อแตกต่างระหว่างมุมินกับผู้ที่ไม่ใช่มุมิน ซึ่งพวกเขาอาจจะมีความดีแม้ว่าจะเนรคุณต่ออัลลอฮฺ ปฏิเสธพระผู้เป็นเจ้า พวกเขาก็อาจจะมีจริยธรรม คุณธรรม ความดี ทำบุญกุศล แต่พวกเขาไม่ได้หวังสิ่งใดจากอัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา พวกเขาจะมีอะมานะฮฺ มีความเคร่งครัดในมารยาทบางอย่าง แต่ไม่เกิดจากการศรัทธาหรือเชื่อฟังปฏิบัติตามคำสั่งใช้ของอัลลอฮฺและเราะสูลของพระองค์ แต่พวกเขามีมารยาทมีความดี มีคุณธรรมเพราะต้องการทำ หรือสังคมสั่งให้ทำ หรือเขาหวังสิ่งดีจากสังคม จากโลกดุนยานี้นั่นเอง แต่มุมินนั้นถึงแม้ว่าสังคมจะไม่สั่ง จะไม่ตอบแทน จะไม่ยกย่องเขาในความประพฤติที่ดีงาม มุมินก็ยังจะทำสิ่งดีเพราะพวกเขาหวังในผลบุญจากอัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา เท่านั้น

การที่เราปฏิบัติตามแนวทางกิตาบุลลอฮฺและแนวทางของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม เป็นคำชี้ขาดในกุรอานที่อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ทรงใช้บรรดามุมินีน ซึ่งเป็นลักษณะเด่นชัดของพวกเขา เช่นที่อัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา ดำรัสไว้ว่า

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ ...﴿٥٩﴾
ความว่า “ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงเชื่อฟังอัลลอฮฺ และเชื่อฟังเราะสูลเถิด...” (ส่วนหนึ่งจากอายะฮฺที่ 59 ของสูเราะฮฺอันนิสาอ์)

และอัลลอฮฺได้ชี้ขาดไว้อีกว่า

 ... وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا ۚوَاتَّقُوا اللَّـهَ ۖ إِنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٧﴾
ความว่า “...และอันใดที่เราะสูลได้นำมันมายังพวกเจ้า ก็จงยึดมั่นในสิ่งเหล่านั้นเถิด และอันใดที่ท่านได้ห้ามพวกเจ้าก็จงละเว้นเสีย พวกเจ้าจงยำเกรงอัลลอฮฺเถิด แท้จริงอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงเข้มงวดในการลงโทษ” (ส่วนหนึ่งจากอายะฮฺที่ 7 ของสูเราะฮฺอัลหัชร์)

พี่น้องต้องเข้าใจนะครับว่าผู้ศรัทธาต้องตระหนักว่าการเชื่อฟังเราะสูลของอัลลอฮฺ มีค่าเหมือนกับการเชื่อฟังพระองค์เอง เพราะพระองค์ตรัสว่า

مَّن يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّـهَ ۖ ... ﴿٨٠﴾
ความว่า “ผู้ใดเชื่อฟังเราะสูล แน่นอนเขาก็เชื่อฟังอัลลอฮฺแล้ว” (ส่วนหนึ่งจากอายะฮฺที่ 80 ของสูเราะฮฺอันนิสาอ์)

แต่สำหรับคนที่มีโรคในจิตใจของเขา คือผู้ที่จะปฏิบัติตามแนวทางของชัยฏอนมารร้าย หรือปฏิบัติตามอารมณ์ (ฮะวาอ์) ของเขา หรือจะเคารพสักการะตัวของเขาเอง ตั้งตนเป็นภาคีต่ออัลลอฮฺ หมายถึง ไม่ว่าอัลลอฮฺและเราะสูลจะสั่งอะไร เขาก็จะเอาสิ่งที่อารมณ์ของเขาต้องการแทน นั่นคือสิ่งที่จะบ่งบอกว่า เขาเหล่านั้นได้ตั้งตัวเองเป็นภาคีต่ออัลลอฮฺ ดังที่พระองค์ตรัสว่า

أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَـٰهَهُ هَوَاهُ ... ﴿٢٣﴾
ความว่า “เจ้าเคยเห็นผู้ที่ยึดถือเอาอารมณ์ต่ำของเขาเป็นพระเจ้าของเขาบ้างไหม ?...” (ส่วนหนึ่งจากอายะฮฺที่ 23 ของสูเราะฮฺอัลญาษิยะฮฺ)

บางคนนะครับไม่รู้ตัวเองว่าถึงระดับเป็นภาคีต่ออัลลอฮฺแล้ว เพราะทุกสิ่งที่เขาต้องการนั้นจะค้านกับหลักการกิตาบุลลอฮฺและสุนนะฮฺของท่านนบี เช่น อัลลอฮฺและเราะสูลห้ามไม่ให้ดื่มสุราแต่อารมณ์ของเขาสั่งให้ดื่ม เขาก็จะดื่ม, อัลลอฮฺเราะสูลห้ามไม่ให้เล่นหวย แต่อารมณ์ของเขาอยากจะเล่นหวย เขาก็จะปฏิบัติตามมัน, อัลลอฮฺและเราะสูลสั่งให้ละหมาด เรียกให้ไปละหมาดที่มัสญิดของพระองค์ แต่อารมณ์บอกว่าไม่ต้องไปละหมาด นอนดีกว่า พักผ่อนดีกว่า เขาก็จะปฏิบัติตามมัน, อัลลอฮฺและเราะสูลห้ามไม่ให้กินดอกเบี้ย แต่อารมณ์บอกว่ากินดอกเบี้ยได้ เขาก็จะปฏิบัติตามมัน, อัลลอฮฺและเราะสูลให้ไว้ให้ทำความดี ช่วยเหลือสังคม ช่วยเหลือคนยากจน แต่อารมณ์ของเขาบอกว่าไม่ต้องช่วย เอาทรัพย์สินเหล่านี้ไปแสวงหาความสนุกสนาน ความสุขส่วนตัวดีกว่า เขาก็จะปฏิบัติตามอารมณ์ของเขา, อัลลอฮฺและเราะสูลสั่งให้บริจาคซะกาต แต่อารมณ์และชัยฏอนจะบอกว่าไม่ต้องบริจาคซะกาต เขาก็จะปฏิบัติตาม นั่นคือบุคคลที่ตั้งอารมณ์ของเขาเป็นภาคีกับอัลลอฮฺ สุบหานะฮูวะตะอาลา

ลักษณะเช่นนี้จะค้านกับลักษณะของหัวใจที่มีอีหม่านที่มั่นคงซึ่งจะนำหัวใจไปสู่ความสมบูรณ์ สู่ลักษณะอันดีงามและสวยงาม ดังที่ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวไว้ว่า

أَلا وَإِنَّ فِي الْجَسَدِ مُضْغَةً إِذَا صَلَحَتْ صَلَحَ الْجَسَدُ كُلُّهُ, وَإِذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدُ كُلُّهُ, أَلا وَهِيَ الْقَلْبُ
ความว่า “แท้จริงในร่างกายของเรามีเนื้อก้อนหนึ่ง หากมันดีร่างกายทั้งหมดก็จะดีด้วย แต่เมื่อมันเสียหาย ร่างกายทั้งหมดก็จะเสียหายไปด้วย พึงทราบเถิดว่าก้อนเนื้อนั้นคือ หัวใจ” (บันทึกโดยอัลบุคอรีและมุสลิม)

หัวใจเป็นเนื้อก้อนหนึ่ง แต่มีคุณค่าสูงมาก เป็นหัวหน้าของอวัยวะต่างๆ เป็นหัวหน้าอารมณ์ เป็นหัวหน้าทุกสิ่งทุกอย่างที่จะคุมชีวิตของเรา เมื่อมันบริสุทธิ์ร่างกายก็จะบริสุทธิ์ไปด้วย แต่ถ้าหัวใจสกปรก มีโรค มีการฝ่าฝืน ละเมิดขอบเขตของศาสนา ร่างกายก็จะเสียหายไปด้วย หน้าที่ของเราทุกคนจึงต้องพยายามรักษาหัวใจของเราให้ปราศจากโรคต่างๆ นำอีหม่านที่มั่นคงมาปลูกฝังในหัวใจของเรา เพื่อบำบัดรักษาอวัยวะต่างๆ ในร่างกายของเราให้ไปสู่ความสำเร็จ
อัสสลามุอลัยกุมวะเราะหฺมะตุลลอฮฺวะบะเราะกาตุฮฺ


เรียบเรียงจาก สู่อีมานที่มั่นคง ครั้งที่ 42, ชัยคฺริฎอ อะหมัด สมะดี
ผู้เรียบเรียง อบูซัยฟุลลอฮฺ-อุมมุซัยฟุลลอฮ

 

หัวใจที่เชื่อฟังอัลลอฮฺและร่อซูล (สู่อีมานที่มั่นคง42)