คำนิยมโดยชัยคฺ มุฮัมมัด หุสัยนฺ ยะอฺกูบ หะฟิเซาะฮุลลอฮฺ

ในยุคที่วัตถุนิยมครองอำนาจอย่างหยิ่งผยอง มุสลิมเองกลับเลือกเอาการชื่นชมปลักโคลนของมันแทนการเลื่อมใสในจิตวิญญาณแห่งอิสลาม ในยุคอิเล็กทรอนิกส์ที่ผลร้ายของมันไม่ได้อยู่ที่การสร้างวัตถุขึ้นมาให้ทำงานได้เหมือนมนุษย์ หากแต่เป็นการให้กำเนิดมนุษย์ยุคใหม่ที่แข็งทื่อเหมือนวัตถุ  จนกระทั่งการอิบาดะฮฺได้กลายเป็นสิ่งที่ทำซ้ำ ๆ กันทุกวันและค่อย ๆ ลดความสำคัญลงจนกลายเป็นเพียงสิ่งที่ทำกันให้เสร็จ ๆ ไป  เมื่อวิญญาณของการอิบาดะฮฺแห้งเหือดไปในยุคที่ผู้คนจมอยู่ในโคลนตมของวัตถุ วิญญาณของคนเองก็เหือดหายไปด้วย... 

 

แต่แล้วหนังสือเล่มนี้ก็มาถึงเรา มันเป็นหนังสือที่ดีเยี่ยม เรียบเรียงโดยพี่น้องผู้มีคุณธรรมของเรา และชัยคฺผู้เปี่ยมด้วยปณิธานของเรา ริฎอ อะหฺมัด สมะดี หะฟิเซาะฮุลลอฮฺ เขาช่างเป็นเยาวชนผู้เป็นครูให้แก่ผู้อื่น น้อยด้วยอายุ มากด้วยความรู้ อ่อนวัยด้วยสรีระ อาวุโสด้วยความเข้าใจ เขาบรรจงคัดเลือกสำนวนและเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้จากถ้อยคำของบรรดาสะลัฟและดำเนินตามแนวทาง (มันฮัจญ์) ของพวกเขา เสมือนการคัดสรรอินทผลัมอย่างพิถีพิถัน เพื่อเปิดเผยแก่นแท้ของอิบาดะฮฺให้ปรากฏแก่สายตา  แม้ว่าเขาจะกล่าวถึงเพียงแขนงหนึ่งจากแขนงต่าง ๆ ของการอิบาดะฮฺนั่นคือการถือศีลอดเท่านั้น แต่ความลับที่มีอยู่ในการถือศีลอดก็ครอบคลุมเนื้อหาอื่น ๆ ของอิสลาม  

 

ฉะนั้น ท่านเอ๋ย... จงรับหนังสือเล่มนี้ไป ใคร่ครวญเนื้อหาของมัน พลิกอ่านแต่ละหน้าของมัน พยายามปฏิบัติตามให้ได้ทุกตัวอักษรของมัน อดทนกับการฝึกฝน แล้วผลของมันจะบังเกิดแก่ท่าน 

 

สุดท้ายนี้  ตัวผมเองนั้นไม่ใช่นักประดิษฐ์ถ้อยคำหรือนักประพันธ์สำนวน และตัวผมเองก็ไม่คู่ควรที่จะได้เขียนคำนิยมให้แก่หนังสือของเยาวชนผู้มีคุณธรรมคนนี้ด้วย  (แม้ไม่มีคำนิยมของผม) คุณค่าของหนังสือก็ย่อมชัดเจนในตัวมันเอง และคุณค่าของผู้เขียนก็ชัดเจนในตัวของเขาเช่นกัน  อัลลอฮฺทรงรู้ดียิ่งว่าตลอดระยะเวลาสองปีที่ผ่านมา ผมได้รับสิ่งดี ๆ จากตัวเขา ได้รับความช่วยเหลือในการค้นคว้าและรวบรวมเนื้อหาทางวิชาการ ได้รับแนวคิดดี ๆ จากเขาในการร่างหัวข้อคุฏบะฮฺและการบรรยาย

 

ฉะนั้นแล้ว... แด่นักศึกษา แด่ผู้ประกอบอะมั้ล แด่มุร็อบบีย์ (ผู้อบรมขัดเกลา) แด่นักดาอี (นักเผยแผ่อิสลาม) แด่ผู้ทำหน้าที่ตักเตือน ฉันขอกล่าวแก่พวกท่านว่า “นี่คือเสบียงที่ดีเยี่ยม จงเข้ามารับมันไป และจงอย่ากลัว จงใช้มันดื่มเพื่อดับกระหาย จงฝึกฝน จงอดทน แล้วก้าวต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง”

 

มุฮัมมัด หุสัยนฺ ยะอฺกูบ

ขอผู้ทรงรอบรู้ในสิ่งเร้นลับทั้งหลายทรงอภัยแก่เขา

คืนวันที่ ๑๕ เดือนเราะญับ ฮ.ศ. ๑๔๑๙ ตรงกับวันที่ ๕ พฤศจิกายน ค.ศ. ๑๙๙๘