หัวข้อเรื่อง
ญามิอุลอุลูมวัลหิกัม ครั้งที่ 209 (หะดีษที่ 39/1)
หะดีษเฎาะอีฟที่มีเนื้อหาอื่นๆสอดคล้องกันนำมาใช้ได้ (มีข้อแม้),
1-การไม่เอาโทษในเรื่องที่ผิดพลาดและลืม เช่น ลืมในการอาบน้ำละหมาด, ลืมกล่าวบิสมิลลาฮฺขณะเชือดสัตว์, ลืมในละหมาด, ลืมในละหมาด, ละหมาดโดยมีนะจาซะฮฺ,
พูดในละหมาด โดยไม่ตั้งใจ (สมัยท่านนบี ช่วงแรกพูดในละหมาดได้ ภายหลังถูกห้าม)
หะดีษเฎาะอีฟที่มีเนื้อหาอื่นๆสอดคล้องกันนำมาใช้ได้ (มีข้อแม้),
1-การไม่เอาโทษในเรื่องที่ผิดพลาดและลืม เช่น ลืมในการอาบน้ำละหมาด, ลืมกล่าวบิสมิลลาฮฺขณะเชือดสัตว์, ลืมในละหมาด, ลืมในละหมาด, ละหมาดโดยมีนะจาซะฮฺ,
พูดในละหมาด โดยไม่ตั้งใจ (สมัยท่านนบี ช่วงแรกพูดในละหมาดได้ ภายหลังถูกห้าม)
สถานที่
มุศ็อลลา White Channel
วันที่บรรยาย
18 ซุลฮิจญะฮฺ 1436
วันที่บรรยาย
วันที่อัพ
ขนาดไฟล์
24.70 mb
ความยาว
104.00 นาที
มีวีดีโอ
มี
คลิ้กเพื่อรับฟัง/ดาวน์โหลด (คลิ้กขวา บันทึกเป็น.../Save as...)
วีดีโอ
รายละเอียด
วีดีโอ
หะดีษ 39 الحديث التاسع والثلاثون
عَنِ ابنِ عبَّاس رضي الله عنهما ، أنَّ رسولَ اللهِ قَالَ : (( إنَّ الله تَجَاوَزَ لِي عَنْ أُمَّتِي الخَطَأَ والنِّسيانَ ، وما استُكْرِهُوا عليهِ )) . حديثٌ حسَنٌ رَواهُ ابنُ ماجهْ والبَيَهقيُّ وغيرهما .
หะดีษนี้รายงานโดย อับดุลลอฮฺ อิบนุอับบาส ว่า ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
“แท้จริงอัลลอฮฺได้ให้อภัยสำหรับฉัน แก่ประชาชาติของฉัน (ในเรื่อง) ข้อผิดพลาด และสิ่งที่ลืม และสิ่งที่ถูกบังคับ”
หะดีษบทนี้ใช้อ้างอิงบ่อยในนิติศาสตร์อิสลาม เป็นเรื่องเกี่ยวกับ “เจตนาของมนุษย์ (มะกอศิดุลมุกัลละฟีน)” ในทางนิติศาสตร์อิสลามมี 2 ประเภทคือ
1-เจตนาของพระเจ้า(อัลลอฮฺ), วัตถุประสงค์ของชรีอะฮฺ มีประโยชน์ในการวินิจฉัยตัวบท
2-เจตนาของคนที่ปฏิบัติตามชรีอะฮฺ มีประโยชน์ในการวินิจฉัยผู้กระทำ
الفصل الأول في الخطأ والنسيان
1- การไม่เอาโทษในเรื่องที่ผิดพลาดหรือลืม เช่น ตัวอย่างการลืมในการอาบน้ำละหมาด, ลืมกล่าวบิสมิลลาฮฺขณะเชือดสัตว์, ไม่ได้ละหมาดโดยลืม, พูดในขณะละหมาด
กินขณะถือศีลอดเพราะลืม, ร่วมหลับนอนขณะถือศีลอด, มีเพศสัมพันธ์กับภรรยาขณะครองอิหฺรอม, ผิดสาบานโดยลืมไปว่าสาบานไว้,
الفصل الثاني في حكم المكره
2- เรื่องที่ถูกบังคับ
เรื่องที่เกี่ยวข้อง
- Printer-friendly version
- Log in to post comments
- 137 views
WCimage
