หะดีษที่ 47-2 มนุษย์ไม่เคยบรรจุลงในภาชนะอันใดที่เลวยิ่งกว่าท้อง //

 

وعن بعض العلماء قال : إذا كنت بطيناً ، فاعدد نفسك زمناً حتى تخمص ( ) .

25.0 อุละมาอฺบางท่านบอกว่า หากท่านเป็นคนอ้วน ก็ให้ลดน้ำหนักระยะหนึ่งให้หุ่นดีหน่อย 

وعن ابن الأعرابي قال : كانت العربُ تقول : ما بات رجلٌ بطيناً فتمَّ عزمُه ( ) .

อิบนุอะอฺรอบี – สุภาษิตอาหรับ “ไม่มีใครอ้วนๆ ที่นอนหลับทุกวันจะประสบความสำเร็จในชีวิต

 

وعن أبي سليمان الداراني قال : إذا أردتَ حاجةً من حَوائجِ الدُّنيا والآخرة ، فلا تأكل حتَّى تقضيها ، فإنَّ الأكلَ يُغير العقل ( ) .

หากท่านประสงค์อะไรสักอย่างจากดุนยา มีโครงการหรือสิ่งใดที่ต้องการจากอาคิเราะฮฺ ท่านอย่ากินจนกว่าจะประสบความสำเร็จ เพราะการกินบ่อยจะเปลี่ยนสติปัญญา

وعن مالك بن دينار قال : ما ينبغي للمؤمن أنْ يكونَ بطنه أكبرَ همه ، وأنْ تكونَ شهوته هي الغالبة عليه ( ) .

มาลิก อิบนุดีนาร – ไม่สมควรสำหรับผู้ศรัทธาที่จะให้ท้องของเขาคือวัตถุประสงค์(เป้าหมาย)ใหญ่ในชีวิต

قال : وحدثني الحسنُ بن عبد الرحمان ، قال : قال الحسن أو غيره : كانت بلية أبيكم آدم  أكلةً ، وهي بليتُكم إلى يوم القيامة ( ) .

อัลหะซันอัลบัศรีหรือท่านอื่น – โอ้มนุษย์ทั้งหลาย พึงทราบเถิดว่า ปัญหาของท่านนบีอาดัม (ที่ทำให้ออกจากสวรรค์) นั้นคืออาหาร ซึ่งอาหารคำนั้นก็จะเป็นปัญหาของพวกเจ้าจนกระทั่งวันกิยามะฮฺ

قال : وكان يُقال : من ملك بطنه ، ملك الأعمالَ الصالحة كلها ( ) ، وكان يُقال : لا تَسكُنُ الحِكمةُ معدة ملأى ( ) .

ภาษิตของคนรุ่นเก่า ผู้ใดที่สามารถควบคุมท้องตนเองได้ เขาก็สามารถควบคุมการงานทั้งหมดได้, ความรู้และปรัชญา จะไม่อยู่กับคนที่มีกระเพาเอิบอิ่ม(จนจุก)

وعن عبد العزيز بن أبي رواد قال : كان يُقال : قِلة الطعام عونٌ على التسرُّع إلى الخيرات ( ) .

คนโบราณกล่าวว่า อาหารน้อย(กินน้อย) ช่วยให้เรารีบเร่งในการทำความดี แต่ถ้ากินมากจะทำให้เราขี้เกียจ

وعن قثم العابد قال : كان يُقال : ما قلَّ طعمُ امرئٍ قطُّ إلا رقَّ قلبه ، ونديت عيناه ( ) .

คนรุ่นก่อนกล่าวว่า ผู้ใดอาหารน้อยหัวใจจะอ่อนโยน ดวงตาจะหลั่งไหลด้วยน้ำตา (ซาบซึ้งได้ง่าย)

وعن عبد الله بن مرزوق قال : لم نَرَ للأشر مثل دوام الجوع ، فقال له أبو 

عبد الرحمان العمري الزاهد : وما دوامه عندك ؟ قالَ : دوامُه أنْ لا تشبع أبداً . قالَ : وكيف يقدر من كانَ في الدنيا على هذا ؟ قال : ما أيسرَ ذلك يا أبا عبد الرحمان على أهل ولايته ومن وفَّقه لطاعته ، لا يأكل إلا دونَ الشبع هو دوامُ الجوع ( ) .

ไม่มีอะไรที่รักษากิเลส (ตะกับบุร เย่อหยิ่ง กล้าหาญในการทำความชั่ว)  นอกจากการให้หิวบ่อย 

การถือศีลอดทำให้เราหิว หัวใจเราจะสงบอ่อนโยน

การรักษากิเลสโดยให้หิวบ่อยนั้นต้องให้หิวแค่ไหน ?  อย่าให้อิ่มเลย

แล้วคนที่อยู่ในดุนยานี้เขาจะไหวเหรอ ? มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับคนใกล้ชิดกับอัลลอฮฺและผู้ที่อัลลอฮฺช่วยเหลือเขาในการทำอิบาดะฮฺต่ออัลลอฮฺ

ويشبه هذا قول الحسن لما عرض الطعامَ على بعض أصحابه ، فقال له : أكلتُ حتى لا أستطيع أنْ آكل ، فقال الحسن : سبحان الله ويأكل المسلم حتى لا يستطيع أن يأكل ؟! ( ) .

37.4

อัลหะซัน – เลี้ยงอาหารเพื่อนๆ คนนึงบอกว่า อิ่มแล้ว กินจนกินไม่ได้แล้ว อัลหะซันบอกว่า  “ซุบฮานัลลอฮฺ* มีด้วยเหรอมุสลิมที่กินจนจุกน่ะ”

(*ซุบฮานัลลอฮฺ – นบีและเศาะฮาบะฮฺมักจะใช้กับเรื่องแปลกๆ หรือเรื่องที่มีข้อตำหนิ คำว่า  ซุบฮานัลลอฮฺ คือ มหาบริสุทธิ์แดอัลลอฮฺ อัลลอฮฺทรงไม่มีข้อตำหนิใดๆ)

وروى أيضاً بإسناده عن أبي عمران الجوني ، قال : كان يقال : من أحبّ أن يُنوَّرَ لهُ قلبُه ، فليُقِلَّ طُعمَه ( ) .

บรรพชนยุคแรกพูดว่า ผู้ใดอยากให้หัวใจสว่างให้กินน้อย

وعن عثمان بن زائدة قال : كتب إليَّ سفيان الثوري : إنْ أردت أنْ يصحَّ 

جسمك ، ويَقِلَّ نومك ، فأقلَّ من الأكل ( ) .

ซุฟยาน อัษเษารี เขียนจดหมายถึงท่านอุษมานเพื่อนของท่านว่า ท่านอยากจะให้ร่างกายแข็งแรงและสามารถนอนน้อย (จะได้มีเวลาทำอิบาดะฮฺนาน อ่านหนังสือได้เยอะ) ให้กินน้อยๆ

وعن ابن السَّماك قال : خلا رجل بأخيه ، فقال : أي أخي ، نحن أهونُ على الله من أنْ يُجيعنا ، إنَّما يُجيع أولياءه .

มีชายคนหนึ่งเตือนพี่น้องเขาไปเตือนโดยลำพังว่า พี่จ๋า แท้จริงอัลลอฮฺไม่ต้องการหรอกที่จะให้เราหิว แต่อัลลอฮฺประสงค์จะให้ผู้ที่ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ อยู่ในสภาพที่ไม่อิ่ม(หิว) จะได้มีความสามารถทำอิบาดะฮฺเยอะ

-- หมายความว่ามนุษย์ทุกคนสามารถเลือกได้ ไม่ว่าจะร่ำรวยแค่ไหน แต่ก็เลือกที่จะอยู่อย่างยากจนได้  จุดเด่นของมนุษย์ที่ต่างจากสิ่งมีชีวิตอื่น (เช่นมลาอิกะฮฺ) คือมนุษย์มีสิทธิ์เลือก สิ่งสำคัญอยู่ที่เราจะเลือกอะไร ความดีหรือความชั่ว

وعن عبد الله بن الفرج قال : قلت لأبي سعيد التميمي : الخائف يشبعُ ؟ قالَ : لا ، قلت : المشتاق يشبع ؟ قالَ : لا .

คนที่กลัวเขาจะกินจนอิ่มมั้ย ? คนที่คิดถึงคนอื่นเขาจะกินอิ่มมั้ย ?   ไม่

คนที่กลัวอัลลอฮฺ กลัวนรก หรือคิดถึงอัลลอฮฺ ก็ไม่ควรที่จะอิ่ม

 

وعن رياح القيسي أنه قُرِّبَ إليه طعامٌ ، فأكل منه ، فقيل لهُ : ازدد فما أراك شبعتَ ، فصاح صيحة وقال : كيف أَشبَعُ أيام الدنيا وشجرةُ الزقوم طعامُ الأثيم بين 

يدي ؟ فرفع الرجلُ الطعام من بين يديه ، وقال : أنت في شيء ونحن في شيء ( ) .

 

قال المروذي : قال لي رجل : كيف ذاك المتنعمُ ؟ يعني : أحمد ، قلتُ له : وكيف هو متنعم ؟ قال : أليس يجد خبزاً يأكل ، وله امرأة يسكن إليه ويطؤها ، فذكرتُ ذلك لأبي عبد الله ، فقال : صدق ، وجعل يسترجِعُ ، وقال : إنا لنشبع .

อัลมัรรูซี (ลูกศิษย์อิมามอะหมัด)

المتنعمُ  -  เจ้าสำราญ  -  

 

وقال بشر بنُ الحارث : ما شبعت منذ خمسينَ سنة ، وقال : ما ينبغي للرجل أنْ يشبع اليوم من الحلال ؛ لأنَّه إذا شبع من الحلال ، دعته نفسُه إلى الحرام ، فكيف من هذه الأقذار ؟ ( )

 

وعن إبراهيم بن أدهم قال : من ضبط بطنه ، ضبط دينَه ، ومن ملك جُوعَه ، ملك الأخلاق الصالحة ، وإنَّ معصية الله بعيدةٌ من الجائع ، قريبةٌ من الشبعان ، والشبعُ يميت القلبَ ، ومنه يكونُ الفرحُ والمرح والضحك .

อิบรอฮีม อิบนุอัดฮัม – ผู้ใดที่ควบคุมท้อง, ควบคุมศาสนา, ผู้ใดที่บริหารความหิว ก็สามารถบริหารมารยาทอันดีงาม, การทำความผิดนี่ชั่งห่างไกลจากคนที่มีความหิวเสมอ การทำความผิดช่างใกล้ชิดกับคนที่อิ่มเสมอ, ความอิ่มสามารถทำให้หัวใจตาย (ไม่รับรู้สิ่งดีๆ จากวะฮยฺ คำสอนได้), การละเล่น(หัวเราะสนุกสนาน)มักจะเกิดจากอารมณ์คนอิ่ม 

 

وقال ثابت البناني : بلغنا أنَّ إبليس ظهر ليحيى بن زكريا عليهما السّلام ، فرأى عليه معاليق من كلِّ شيءٍ ، فقال له يحيى : يا إبليس ، ما هذه المعاليقُ التي أرى عليك ؟ قال : هذه الشهواتُ التي أُصيبُ من بني آدم ، قال : فهل لي فيها شيءٌ ؟ قال : ربما شبعت ، فثقَّلناك عن الصَّلاة وعنِ الذِّكر ، قال : فهل غيرُ هذا ؟ قال : 

لا ، قال : لله عليَّ أنْ لا أملأ بطني من طعام أبداً ، قال : فقال إبليس : ولله عليَّ أنْ لا أنصحَ مسلماً أبداً ( ) .

ษาบิต อัลบุนานี (ลูกศิษย์อนัส เป็นตาบิอีน) – อิบลีสปรากฏตัวต่อหน้าท่านนบียะหฺยา ท่านเห็นอิบลีสมีอะไรแยอะแยะที่ตัว จึงถามว่านี่อะไร 

อิบลีส - นี่คือความอยาก(กิเลส)ต่างๆ ของลูกหลานอาดัม

นบียะหฺยา - แล้วที่แขวนนี่ มีอะไรของฉันมั้ย ?

อิบลีส – มี บางครั้งที่ท่านกินและอิ่ม เราก็ทำให้ท่านไม่มีอารมณ์ที่จะละหมาดหรือซิกรุลลอฮฺ

นบียะหฺยา – มีอย่างอื่นอีกมั้ย   อิบลีสตอบว่าไม่มี

นบียะหฺยา – ข้าพเจ้าสาบานว่าต่อไปนี้จะไม่ให้กระเพาะฉันอิ่ม

อิบลีส – ข้าพเจ้าก็สาบานว่าต่อไปนี้จะไม่นะซีฮัตใครเลย

وقال أبو سليمان الداراني : إنَّ النفس إذا جاعت وعطشت ، صفا القلب ورقَّ ، وإذا شبعت ورويت ، عمي القلبُ ( ) ، وقال : مفتاحُ الدنيا الشبع ، ومفتاح الآخرة الجوع ، وأصلُ كلِّ خير في الدنيا والآخرة الخوف من الله  ، وإنَّ الله ليُعطي الدنيا من يُحبُّ ومن لا يُحبُّ ، وإنَّ الجوع عنده في خزائن مُدَّخَرة ، فلا يُعطي إلا من أحبَّ خاصة ؛ ولأنْ أدعَ من عشائي لقمةً أحبُّ إليَّ من أن آكلها ثم أقوم من أوَّل الليل إلى آخره ( ) .

อบูสุลัยมาน – นัฟซูเมื่อหิวกระหาย หัวใจจะสดใสและอ่อนโยน แต่ถ้าอิ่มและหายกระหายแล้ว หัวใจจะบอด, กุญแจของดุนยาคือความอิ่ม กุญแจของอาคิเราะฮฺคือความหิว, รากฐาน (ที่กลับ,ที่มา)ของเรื่องดีๆ ในดุนยาและอาคิเราะฮฺ คือความยำเกรงต่ออัลลอฮฺ

ดุนยานี้อัลลอฮฺให้ทั้งคนที่อัลลอฮฺรักและไม่รัก ความหิวของเราอัลลอฮฺจะจารึกไว้ ณ พระองค์ อัลลอฮฺจะให้ความหิวเฉพาะคนที่พระองค์รัก

ถ้าให้ฉันเลือกระหว่างอาหารคำนึง ฉันเลือกที่จะไม่กินดีกว่า เพื่อให้ละหมาดกิยามุลลัยลฺตั้งแต่ต้นจนท้าย(ละหมาดทั้งคืน)