ข้อความเตือนใจ

إِن يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِّثْلُهُ وَتِلْكَ الأيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَيَتَّخِذَ مِنكُمْ شُهَدَاء وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الظَّالِمِينَ ﴿140﴾

หากประสบแก่พวกเจ้า ซึ่งบาดแผลหนึ่งบาดแผลใด แน่นอนก็ย่อมประสบแก่พวกนั้นซึ่งบาดแผลเยี่ยงเดียวกัน และบรรดาวันเหล่านั้นเราได้ให้มันหมุนเวียนไประหว่างมนุษย์ และเพื่ออัลลอฮฺจะได้ทรงรับรู้บรรดาผู้ที่ศรัทธา และเพื่อเอาบรรดาผู้เสียชีวิตในสงครามจากพวกเจ้า และอัลลอฮฺนั้นไม่ทรงรักใคร่ผู้อธรรมทั้งหลาย (ซูเราะฮ อาลิอิมรอน)

إِذَا أَخَذْتَ مَضْجَعَكَ مِنَ اللَّيْلِ فَاقْرَأْ  ﴿ قُلْ يَا أيُّهَا الكَافِرُوْن ﴾ ثُمَّ نَمْ عَلَى خَاتِمَتِهَا فَإِنَّهَا بَرَاءَةٌ مِنَ الشِّرْكِ

“เมื่อท่านได้เข้าไปยังที่นอนในยามค่ำคืน ก็จงอ่าน กุลยาอัยยุฮัลกาฟิรูน(ทั้งซูเราะฮฺ) แล้วนอน เพราะมันเป็นการประกาศตัดข้อผูกพันจากชิริก”

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّـهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ 

ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงเป็นผู้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยดีเพื่ออัลลอฮฺ เป็นพยานด้วยความเที่ยงธรรม และจงอย่าให้การเกลียดชังพวกหนึ่งพวกใด ทำให้พวกเจ้าไม่ยุติธรรม จงยุติธรรมเถิด มันเป็นสิ่งที่ใกล้กับความยำเกรงยิ่งกว่า และพึงยำเกรง อัลลอฮฺเถิด แท้จริงอัลลอฮฺนั้น เป็นผู้ทรงรอบรู้อย่างละเอียดในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำกัน

مَنْ قَرَأَ ﴿ قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ ﴾ حَتَّى يَخْتِمْهَا عَشَرَ مَرَّاتٍ بَنَى اللهُ لَهُ قَصْراً فِي الْجَنَّة ، فَقَالَ عُمَر رَضِيَ اللهُ عَنْهُ : إِذَنْ نَسْتَكْثِرُ قُصُوْراً يَا رَسُوْلَ الله . فَقَالَ رَسُوْلُ الله:  ( اللهُ أَكْثَرُ وَأَطْيَب )  

“ผู้ใดอ่าน กุลฮุวัลลอฮุอะฮัด จนจบ 10 ครั้ง  อัลลอฮฺจะทรงสร้างวังให้แก่เขาในสวนสวรรค์” ท่านอุมัร อิบน อัลค็อฏฏ็อบ   กล่าวว่า “โอ้ร่อซูล หากว่ามันง่ายขนาดนี้ เราก็ยิ่งสร้างวังในสวรรค์กันใหญ่สิ” ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม  กล่าวว่า “ที่อัลลอฮฺทรงมีนั้นมากกว่าและดีกว่า ”

الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَىٰ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجًا ۜ  ﴿١﴾ قَيِّمًا لِّيُنذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِّن لَّدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا  ﴿٢﴾

บรรดาการสรรเสริญเป็นของอัลลอฮผู้ทรงประทานคัมภีร์แก่บ่าวของพระองค์ และพระองค์มิได้ทรงทำให้มันมีการบิดเบือนแต่อย่างใด. เป็นคัมภีร์ที่เที่ยงธรรม เพื่อเตือนสำทับถึงการลงโทษอย่างสาหัสจากพระองค์ และเพื่อแจ้งข่าวดีแก่บรรดาผู้ศรัทธาที่กระทำความดีทั้งหลายว่า สำหรับพวกเขานั้นจะได้รับรางวัลอันดีงาม (คือสวนสวรรค์)

قال رسول الله صلي الله عليه وسلم : (( يا أيها الناس، توبوا إلي الله واستغفروه ، فإني أتوب في اليوم مائة مرة)). 

หะดีษ(บันทึกโดยบุคอรียฺ)ที่ท่านนบีบอกกับบรรดาเศาะฮาบะฮฺว่า พวกท่านจงเตาบัตต่ออัลลอฮฺ  จงขออภัยโทษต่ออัลลอฮฺ แท้จริงฉันขออภัยโทษและเตาบัตตัวต่ออัลลอฮฺ (อัสตัฆฟิรุลลอฮฺ วะอะตูบุอิลัยฮฺ) ในหนึ่งวันมากกว่า 70 ครั้ง (บางรายงานว่า 100 ครั้ง)

 وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ

  และพวกเจ้าจงอย่าท้อแท้ และจงอย่าเสียใจ และพวกเจ้านั้นคือผู้ที่สูงส่งยิ่ง หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธา

ใครที่กล่าว "ฮัสบิยัลลอฮุ ลาอิลาหะอิลลาฮุ วะอะลัยฮิ ตะวักกัลตุ วะฮุวะ ร็อบบุลอัรชิลอะซีม"   (พระองค์นั้นทรงเป็นที่พอเพียงแก่ฉันแล้ว ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ แด่พระองค์เท่านั้นที่ฉันขอมอบหมาย และพระองค์ทรงเป็นเจ้าของบัลลังก์อันยิ่งใหญ่)  ยามเช้าและยามเย็น 7 ครั้ง อัลลอฮฺจะให้เขามีความเพียงพอ พ้นจากความทุกข์ของดุนยาและอาคิเราะฮฺ แม้ว่าจะกล่าวโดยจริงใจหรือไม่จริงใจก็ตาม

الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّـهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ ﴿١٧٣﴾

บรรดาที่ผู้คนได้กล่าวแก่พวกเขาว่า แท้จริงมีผู้คนได้ชุมนุมสำหรับพวกท่าน ดังนั้นพวกท่านจงกลัวพวกเขาเถิด แล้วมันได้เพิ่มการอีมานแก่พวกเขา และพวกเขากล่าวว่า อัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ที่พอเพียงแก่เราแล้ว และเป็นผู้รับมอบหมายที่ดีเยี่ยม

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ (( إِنَّ مِمَّا أَدْرَكَ النَّاسُ مَنْ كَلاَمِ النُّبُوَّةِ الأُولَى  :  إِذَا لَمْ تَسْتَحِ فَاصْنَعْ مَا شِئْتَ ))

ท่านร่อซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม  กล่าวว่า “แท้จริงส่วนหนึ่งที่มนุษย์ได้รับจากคำพูดของศาสดาคนก่อน ๆ คือ ถ้าท่านไม่ละอาย ก็จงทำที่ท่านปรารถนา”  หะดีษนี้บันทึกโดยบุคอรีย์