ข้อความเตือนใจ

6036 ـ حدثنا أبو الوليد حدثنا شعبة قال الوليد بن عيزار أخبرني قال سمعت أبا عمرو الشيباني يقول أخبرنا صاحب هذه الدار ـ وأومأ بيده إلى دار عبد الله ـ قال سألت النبي صلى الله عليه وسلم أى العمل أحب إلى الله قال ‏"‏ الصلاة على وقتها ‏"‏‏.‏ قال ثم أى قال ‏"‏ ثم بر الوالدين ‏"‏‏.‏ قال ثم أى قال ‏"‏ الجهاد في سبيل الله ‏"‏‏.‏ قال حدثني بهن ولو استزدته لزادني‏.‏

ฉัน(อับดุลลอฮฺ อิบนิมัสอู๊ด)ได้ถามท่านนบี ว่า "การงานใดเป็นที่รักยิ่ง ณ อัลลอฮฺ?" ท่านนบีได้ตอบว่า “การละหมาดตรงเวลา” ฉันได้ถามอีกว่า แล้วอะไรอีก? ท่านได้ตอบว่า “การทําดีต่อบิดามารดา(อย่างจริงใจและสม่ำเสมอ)” ฉันได้ถามอีกว่า "แล้วหลังจากนั้น?"  ท่านตอบว่า “การทำญิฮาดในหนทางของอัลลอฮฺ”

فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّـهِ ۙ وَأَنَّ اللَّـهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ ﴿٢﴾

“ดังนั้นพวกท่านจงท่องเที่ยวไปในแผ่นดินสี่เดือน  และพึงรู้เถิดว่า แท้จริงพวกท่านนั้นมิใช่ผู้ที่จะทำให้อัลลอฮ์หมดความสามารถก็หาไม่ และแท้จริงอัลลอฮ์จะทรงให้ผู้ปฏิเสธศรัทธาทั้งหลายอัปยศ

قال رسول الله صلى الله عليه وسلم :(( لأن أقول : سبحان الله ، والحمد لله ، ولا إله إلا الله ، والله أكبر أحبُّ إلي مما طلعت عليه الشمس ))

ท่านร่อซูลุลลอฮฺ  ได้กล่าวว่า "การที่ฉันจะกล่าวว่า ซุบฮานัลลอฮฺ วัลฮัมดุลิ้ลลาฮฺ วะลาอิลาฮะอิลลัลลอฮฺ วัลลอฮุอักบัร นั้น เป็นที่รักยิ่งแก่ฉันยิ่งกว่าการที่ดวงอาทิตย์จะขึ้นในวันนั้น" บันทึกโดยมุสลิม

الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَىٰ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجًا ۜ ﴿١﴾

1. บรรดาการสรรเสริญเป็นของอัลลอฮผู้ทรงประทานคัมภีร์แก่บ่าวของพระองค์ และพระองค์มิได้ทรงทำให้มันมีการบิดเบือนแต่อย่างใด -- อัลกะฮฟฺ --

‏حدثنا ‏ ‏عبد الملك بن عمرو ‏ ‏وأبو سعيد ‏ ‏قالا حدثنا ‏ ‏سليمان بن بلال ‏ ‏عن ‏ ‏عمارة بن غزية ‏ ‏عن ‏ ‏عبد الله بن علي بن حسين ‏ ‏عن ‏ ‏أبيه ‏ ‏علي بن حسين ‏ ‏عن ‏ ‏أبيه ‏ أن النبي ‏ ‏صلى الله عليه وسلم ‏ ‏قال : ‏‏ البخيل من ذكرت عنده ثم لم يصل علي ‏ ‏صلى الله عليه وسلم .

 มีรายงานจากอะลี อิบน ฮุซัยนฺ จากบิดาของเขา แจ้งว่า แท้จริงท่านร่อซูลุลลอฮฺ  ได้กล่าวว่า "แท้จริง ผู้ตระหนี่นั้นคือ ผู้ที่(ชื่อของ)ฉัน ได้ถูกกล่าวต่อหน้าเขา แล้วเขามิได้กล่าวศ่อลาวาตให้แก่ฉัน"

فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ ﴿١٥٢﴾

152. ดังนั้น พวกเจ้าจงรำลึกถึงข้าเถิด ข้าก็จะรำลึกถึงพวกเจ้า และจงขอบคุณข้าเถิด และจงอย่าเนรคุณต่อข้าเลย (ซูเราะฮฺตุลบะเกาะเราะฮฺ)

(( قَالَ اللهُ تَعَالَى :  يَا ابْنَ آدَمَ ، إِنَّكَ مَا دَعَوْتَنِي وَرَجَوْتَنِي غَفَرْتُ لَكَ عَلَى مَا كَانَ مِنْكَ وَلاَ أُبَالِي .  يَا ابْنَ آدَمَ ، لَوْ بَلَغَتْ ذُنُوبُكَ عَنَانَ السَّمَاءِ ، ثُمَّ اسْتَغْفَرْتَنِي غَفَرْتُ لَكَ . يَا ابْنَ آدَمَ ، إِنَّكَ لَو أَتَيْتَنِي بِقُرَابِ اْلأَرْضِ خَطَايَا ، ثُمَّ لَقِيَتَنِي لاَ تُشْرِكُ بِي شَيْئاً ، لأَ تَيْتُكَ بِقُرَابِهَا مَغْفِرَةً

 “อัลลอฮฺพระผู้ซึ่งสูงส่งได้ตรัสว่า บุตรอาดัม (มนุษย์) เอ๋ย ! ตราบใดที่สูเจ้าขอ (ดุอาอฺ) และมีความหวังจากฉัน ฉันจะอภัยให้ในความผิดที่สูเจ้าได้กระทำ และฉันจะไม่สนใจอีก บุตรอาดัมเอ๋ย ! แม้ว่าความผิดของสูเจ้าจะสูงเท่าชั้นฟ้า หลังจากสูเจ้าขออภัยโทษจากฉันแล้ว ฉันก็อภัยให้แก่สูเจ้า บุตรอาดัมเอ๋ย ! ถ้าสูเจ้ามายังฉันด้วยบาปเต็มแน่นเท่าพิภพ แล้วสูเจ้ามาพบฉันโดยที่สูเจ้าไม่ได้ตั้งภาคีใด ๆ กับฉัน แน่นอน ฉันจะให้อภัยแก่สูเจ้าด้วยการอภัยที่เท่าพิภพเช่นกัน”

هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَاءُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿6

พระองค์ คือผู้ทรงทำให้พวกเจ้ามีรูปร่างขึ้นในมดลูก ตามที่พระองค์ทรงประสงค์ ไม่มีสิ่งที่ควรได้รับการเคารพสักการะใด ๆ นอกจากพระองค์เท่านั้น ผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณ

رَوَى أَحْمَدُ عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ اليَمَانِ أَنَّ رَسُوْلَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ : وَالَّذِيْ نَفْسِيْ بِيَدِهِ لَتَأْمُرُنَّ بِالمَعْرُوْفِ وَلَتَنْهُنَّ عَنِ المُنْكَرِ أَوْ لَيُوْشِكَنَّ اللهُ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عِقَابَاً مِنْ عِنْدِهِ ثُمَّ لَتُدْعُنَّهُ فَلا يَسْتَجِيْبُ لَكُمْ . 

ท่านนบีมุฮัมมัด  กล่าวว่า “ขอสาบานด้วยพระผู้ที่วิญญาณของข้าพเจ้าอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ว่า พวกเจ้าจำเป็นต้องเรียกร้องสู่ความดีและปราบปรามความชั่ว มิฉะนั้นใกล้เหลือเกินที่จะมีการลงโทษจากอัลลอฮฺยังพวกเจ้า จนกระทั่งพวกเจ้าจะวิงวอน แต่อัลลอฮฺจะไม่ตอบรับ”

 وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَكِيلًا ﴿٣﴾

และจงมอบความไว้วางใจแด่อัลลอฮฺและพอเพียงแล้วที่อัลลอฮฺเป็นผู้คุ้มครอง