ญามิอุลอุลูมวัลหิกัม ครั้งที่ 186 (หะดีษที่ 35/8 ห้ามละเมิด)

“ท่านทั้งหลายอย่าได้อิจฉาริษยากันและกัน อย่าแย่งผลประโยชน์กัน อย่าโกรธกัน อย่าหันหลังให้แก่กัน  อย่าซื้อขายโดยหักหลังซึ่งกันและกัน(ตัดหน้า) จงเป็นบ่าวของอัลลอฮฺอย่างเป็นพี่น้องกัน มุสลิมกับมุสลิมเป็นพี่น้องกัน จะไม่อธรรมกัน จะไม่ทิ้งกัน และจะไม่โกหกกัน และจะไม่ดูถูกกัน “ตักวาอยู่ที่นี่” – ท่านนบีชี้ไปที่อก(หัวใจ)ของท่านและกล่าว 3 ครั้ง – เป็นความเลวเพียงพอแล้ว คนที่ดูถูกพี่น้องมุสลิม มุสลิมต่อมุสลิมทั้งหมดเป็นที่ต้องห้ามละเมิดเป็นอันขาด ได้แก่ เลือด(ทำให้บาดเจ็บหรือเสียชีวิต), ทรัพย์สมบัติของเขา และเกียรติของเขา”

หะดีษนี้บันทึกโดยมุสลิม

---

นรกกับสวรรค์ได้โต้เถียงกัน

นรกบอกว่า – อัลลอฮฺได้เตรียมฉันไว้สำหรับพวกยโส(ตะกับบุร) ชอบแสดงความยิ่งใหญ่(โอ้อวด) สวรรค์ก็บอกว่า – ไม่มีใครจะเข้าฉัน นอกจากคนที่อ่อนแอ ถูกดูถูก คนชั้นต่ำ 

อัลลอฮฺได้ยินสวรรค์นรกโต้เถียงกัน พระองค์ได้บอกกับสวรรค์ว่า “เจ้าคือความเมตตาของข้า ข้าใช้เจ้าในการเมตตาบ่าวของข้าที่ข้าประสงค์” และได้บอกกับนรกว่า “เจ้าคือการลงโทษของข้า เจ้าก็จะเป็นการลงโทษสำหรับบ่าวของข้าที่ข้าประสงค์”

อีกสำนวนหนึ่ง

وخرَّجه الإمام أحمد ( ) من حديث أبي سعيدٍ عن النَّبيِّ  قال : (( افتخرت الجنَّةُ والنَّارُ ، فقالت النار : يا ربِّ ، يدخُلُني الجبابرة والمتكبِّرون والملوكُ والأشرافُ ، وقالت الجنَّةُ : يا ربِّ يدخُلُني الضُّعفاء والفقراءُ والمساكين )) وذكر الحديث .

สวรรค์กับนรกมาโอ้อวดกัน  

นรกบอกว่า “โอ้พระผู้อภิบาลของฉัน คนที่จะเข้าฉันคือบรรดากษัตริย์ คนใหญ่โต คนมีเกียรติ” 

สวรรค์กล่าวว่า “คนที่จะเข้าฉันคือคนที่อ่อนแอ ยากจน บรรดามิสกีน(ผู้ขัดสน)”

وفي " صحيح البخاري " ( ) عن سهل بن سعد ، قال : مرَّ رجلٌ على 

رسولِ الله  ، فقال لرجل عنده جالس : (( ما رأيك في هذا ؟ )) فقالَ رجلٌ منْ أشراف الناس : هذا والله حريٌّ إنْ خطَب أنْ يُنكح ، وإنْ شفع أنْ يشفَّعَ ، وإن قالَ أن يُسمَعَ لقوله ، قالَ : فسكت النَّبيُّ  ، ثُمَّ مرَّ رجلٌ آخر ، فقالَ لهُ رسول الله  : (( ما رأيك في هذا ؟ )) قال : يا رسول الله ، هذا رجلٌ مِن فقراء المسلمين ، هذا حريٌّ إنْ خطب أنْ لا يُنكحَ ، وإن شفع أن لا يشفَّع ، وإنْ قال أنْ لا يُسمع لقوله ، فقال رسول  : (( هذا خيرٌ من ملءِ الأرض مثل هذا )) .

وقال محمد بنُ كعب القُرَظيُّ في قوله تعالى :  إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ  ( ) ، قال : تَخفِضُ رجالاً كانوا في الدُّنيا 

مرتفعين ، وترْفَعُ رجالاً كانوا في الدُّنيا مخفوضين .

กะอบฺ อัลกุรอซี เดิมเป็นชาวยิว แล้วเข้ารับอิสลาม เป็นเด็กที่อยู่กับเผ่ากุร็อยเซาะฮฺตอนที่วางแผนฆ่าท่านนบี แล้วนบีให้ประหารนักรบทั้งหมด ส่วนกะอบฺยังเป็นเด็กเลือกเข้ารับอิสลาม มุฮัมมัด บินกะอบฺ อัลกุรอซี ลูกของเขาเป็นตาบิอีน เป็นอุละมาอฺอธิบายอัลกุรอาน  ได้อธิบายอัลกุรอานอายะฮฺนี้ว่า...

 

 عن النَّبيِّ  أنَّه قال : (( لا يدخلُ الجنَّة من في قلبه مثقالُ ذرَّةٍ من كِبْرٍ )) .

ท่านนบีกล่าวว่า “จะไม่เข้าสวรรค์  บุคคลคนหนึ่งที่ในหัวใจของเขามีละอองธุลีแห่งตะกับบร”

وفيه أيضاً ( ) عنه أنَّه قال : (( العزُّ إزاره والكبر ( ) ردائه ، فمن نازعني عذَّبتُه )) فمنازعته الله تعالى صفاته التي لا تليقُ بالمخلوق ، كفى بها شراً .

وفي " صحيح ابن حبان " ( ) عن فَضالة بنِ عُبيدٍ ، عن النَّبيِّ  ، قال : (( ثلاثة لا يُسأل عنهم : رجلٌ يُنازعُ الله إزاره ، ورجلٌ يُنازع الله رداءه ، فإنَّ رداءه الكبرياء ، وإزاره العزُّ ، ورجلٌ في شكٍّ من أمر الله تعالى والقُنوطِ من رحمة الله )) .

“สามคนที่ไม่ต้องถามถึง (คือเขาหายนะแน่) คือ คนที่เอาเกียรติของอัลลอฮฺมาใส่ให้ตนเอง, คนคนหนึ่งที่ไปแย่งเครื่องนุ่งห่มของอัลลอฮฺ(เอาความยิ่งใหญ่ของอัลลอฮฺมาใส่กับตนเอง) คือคนหนึ่งที่เอาคุณลักษณะของอัลลอฮฺมาใส่กับตนเอง, คนที่สงสัยต่ออัลลอฮฺ (ว่าอัลลอฮฺมีหรือไม่มี, สงสัยในความสามารถของพระองค์) และคนที่สิ้นหวังในความเมตตาของอัลลอฮฺ”

وفي " صحيح مسلم " ( ) عن أبي هريرة ، عن النَّبيِّ  ، قال : (( من قال : هلكَ الناسُ ، فهو أهلكهم( ) )) 

قال مالك : إذا قال ذلك تحزُّناً لما يرى في الناس ، يعني في دينهم فلا أرى به بأساً ، وإذا قال ذلك عُجباً بنفسه ، وتصاغُراً للناس ، فهو المكروهُ الذي نُهي عنه . ذكره أبو داود في " سننه " ( ) .

 

قوله  : (( كلُّ المسلمِ على المسلمِ حرامٌ : دمهُ ومالُه وعِرضه )) -  เป็นความเลวเพียงพอแล้ว คนที่ดูถูกพี่น้องมุสลิม 

“มุสลิมต่อมุสลิมทั้งหมดเป็นที่ต้องห้ามละเมิดเป็นอันขาด ได้แก่ เลือด(ทำให้บาดเจ็บหรือเสียชีวิต)ทรัพย์สมบัติของเขา และเกียรติของเขา”

 

ท่านนบีได้กล่าวเช่นนี้ในคุฏบะตุลวะดาอฺ 

 هذا ممَّا كان النَّبيُّ  يخطب به في المجامع العظيمةِ ، فإنَّه خطب به في حَجَّة الوداع يومَ النَّحر ، ويومَ عرفةَ ، ويوم الثاني من أيَّام التَّشريق ، وقال : (( إنَّ دماءكم وأموالكم وأعراضكم عليكم حرامٌ، كحُرمة يومكم هذا، في شهركم هذا، في بلدكم هذا ))( ) وفي رواية للبخاري ( ) وغيره : (( وأبشاركم )) .

وفي رواية : فأعادها مراراً ، ثم رفع رأسه ، فقالَ : (( اللَّهُمَّ هل بلَّغتُ ؟  اللهمَّ هل بلَّغت ؟ )) .

“โอ้อัลลอฮฺ ข้าพเจ้าได้แจ้งแล้ว”

وفي رواية : ثم قال : (( ألا ليبلغِ الشاهدُ منكمُ الغائبَ )) ( ) .

“ทุกคนในหมู่พวกท่านที่ได้ยินได้เห็นแล้วให้นำไปบอกต่อแก่ผู้ที่ไม่ได้อยู่ที่นี่”

وفي رواية للبخاري ( ) : (( فإنَّ الله حرّم عليكم دماءكم وأموالكم وأعراضكم إلا بحقها )) . 

“ห้ามละเมิดชีวิต ทรัพย์สิน เกียรติยศ ยกเว้นมีสิทธิ”

وفي رواية ( ) : (( دماؤكم وأموالُكم وأعراضُكم عليكُم حرامٌ ، مثلُ هذا اليوم ، وهذا البلد إلى يوم القيامة ، حتّى دفعةٌ يدفعُها مسلمٌ مسلماً يريدُ بها سوءاً حرام )) .

52.03 “ชีวิตของพวกท่าน ทรัพย์สินของพวกท่าน เกียรติยศของพวกท่านหะรอม เฉกเช่นวันนี้(วันอะเราะฟะฮฺ) แผ่นดินศักดิ์สิทธิ์นี้(ที่ต้องห้าม) จนกระทั่งวันกิยามะฮฺ, แม้กระทั่งมุสลิมผลักมุสลิม โดยเจตนาไม่ดี (ก็)หะรอม”

وفي رواية ( ) قال : (( المؤمنُ حرامٌ على المؤمن ، كحرمة هذا اليوم لحمُه عليه حرامٌ أنْ يأكُلَه ويغتابه بالغيب ، وعِرضُه عليه حرامٌ أنْ يخرِقَه ، ووجهُه عليه حرام أنْ يَلطِمَه ، ودمُه عليه حرام أنْ يسفِكَه ، وحرامٌ عليه أنْ يدفعه دفعةً تُعنته )) .

(สายรายงานนี้ต้องพิจารณา”

53.29 “มุอฺมินกับมุอฺมินเป็นที่ต้องห้าม(ละเมิด), ห้ามละเมิดเลือดเนื้อด้วยการนินทา เกียรติยศของมุอฺมินห้ามละเมิด ใบหน้าของมุอฺมินด้วยกันห้ามตบ เลือดของมุอฺมินก็เป็นที่ต้องห้าม ห้ามผลักกัน(ทำให้เดือดร้อน)”

وفي " سنن أبي داود " ( ) عن بعضِ الصَّحابة أنَّهم كانوا يسيرونَ مَعَ النَّبيِّ  ، فنام رجلٌ منهم ، فانطلق بعضُهم إلى حبلٍ معه ، فأخذها ففزِعَ ، فقال النَّبيُّ  : (( لا يحلُّ لمسلم أنْ يروِّع مسلماً )) .

55.22 เศาะฮาบะฮฺบางท่าน นั่งอยู่กับนบี เศาะฮาบะฮฺท่านหนึ่งหลับไป อีกกลุ่มหนึ่งก็เอาเชือกมา(จากคนที่หลับ) ทำให้เขาสะดุ้งตื่น ท่านนบีกล่าวว่า “ห้ามมุสลิมทำอะไรให้มุสลิม(อีกคนหนึ่ง)ตกใจ”

وخرَّج أحمد ( ) وأبو داود ( ) والترمذي ( ) عن السَّائب بن يزيد ، عن النَّبيِّ  ، قال : (( لا يأخذ أحدُكم عصا أخيه لاعباً جادّاً ، فمن أخذَ عصا أخيه ، فليردَّها إليه )) . 

“....ใครที่ไปแหย่(หรือแย่ง)ไม้เท้าเล่นๆ หรือจริง  ให้เอาคืนเขา”

قال أبو عبيد : يعني أن يأخذ شيئاً لا يريد سرقتَه ، إنَّما يريدُ إدخالَ الغيظِ عليه ، فهو لاعبٌ في مذهب السرقة ، جادٌ في إدخال الأذى والروع عليه ( ) .

وفي " الصحيحين " ( ) عن ابنِ مسعودٍ ، عن النَّبيِّ  ، قال : (( إذا كنتم ثلاثة ، فلا يتناجى( ) اثنان دُونَ الثَّالث ، فإنَّ ذلك يُحزِنُهُ )) ولفظه لمسلم .

59.18 “ท่านนบีกล่าวว่า “ถ้าพวกท่านนั่งกันอยู่สามคน อย่าให้สองคนคุยกันโดยคนที่สามไม่ได้ยิน เพราะจะทำให้เขาเสียใจ”

وخرَّج الطبراني ( ) من حديث ابنِ عباس عن النَّبيِّ  ، قال : (( لا يتناجى اثنان دُونَ الثَّالث ، فإنَّ ذلك يُؤذي المؤمنَ ، واللهُ يكره أذى المؤمن )) .

“สองคนอย่าคุยกันลำพัง ห่างจากคนที่สาม เพราะมันทำร้ายมุอฺมินด้วยกัน และอัลลอฮฺเกลียดการทำร้ายมุอฺมิน”

وخرَّج الإمام أحمد ( ) من حديث ثوبان ، عن النَّبيِّ  ، قال : (( لا تؤذوا عبادَ الله ، ولا تعيِّرُوهم ، ولا تطلبُوا عوراتهم ، فإنَّ من طلبَ عورةَ أخيه المسلمِ ، طلب اللهُ عورَته حتى يفضحَهُ في بيته )) .

1.01.25 ท่านนบีกล่าวว่า “โอ้ผู้ศรัทธาทั้งหลาย อย่าทำร้ายบ่ายของอัลลอฮฺ อย่าดูถูกเขา อย่าเย้ยเขา อย่าสอดแนม(เสาะหาสิ่งที่ไม่ดีของเขา) ผู้ใดที่เสาะหาสิ่งที่ไม่ดีของพี่น้องมุสลิม อัลลอฮฺก็จะเสาะหาสิ่งไม่ดีของเขา จนกระทั่งพระองค์จะเปิดเผยสิ่งที่ไม่ดีในบ้านของเขา”

وفي " صحيح مسلم " ( ) عن أبي هريرة أنَّ النَّبيَّ  سُئِلَ عنِ الغيبة ، فقال : (( ذكرُك أخاكَ بما يكرهُ )) ، قال : أرأيت إنْ كان فيه ما أقولُ ؟ فقال : (( إن كان فيه ما تقولُ فقد اغتَبته ، وإنْ لم يكن فيه ما تقولُ ، فقد بهتَّه )) .

1.06.10 ท่านนบีถูกถามถึงเรื่องนินทา ท่านตอบว่า “คือการพูดถึงบุคคลที่สามในสิ่งที่เขาไม่ชอบให้กล่าวถึง” คนหนึ่งถามนบีว่า “ถ้าสิ่งที่ฉันพูดถึงเขาเป็นจริงล่ะ?” ท่านนบีตอบว่า “ถ้าเรื่องที่กล่าวนั้นเป็นจริงคือนินทา แต่ถ้าไม่จริงก็เป็นการใส่ร้าย”