ตัฟซีรซูเราะตุนนิซาอฺ ครั้งที่ 34 (อายะฮฺ 61-63)

Submitted by dp6admin on Fri, 19/07/2019 - 14:44
หัวข้อเรื่อง
การเชื่อฟังผู้นำ, ท่านทั้งหลายจงมายังสิ่งที่อัลลอฮฺได้ประทานลงมาและยังร่อซูลเถิด
สถานที่
มัสญิดบ้านตึกดิน ราชดำเนิน
วันที่บรรยาย
ขนาดไฟล์
9.30 mb
ความยาว
79.00 นาที
มีวีดีโอ
มี
รายละเอียด

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنَافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنْكَ صُدُودًا

61. และเมื่อถูกล่าวแก่พวกเขาว่า ท่านทั้งหลายจงมายังสิ่งที่อัลลอฮฺได้ประทานลงมา (*1*) และยังร่อซูลเถิด (*2*) เจ้าก็ได้เห็นพวกมุนาฟิก (*3*)เหล่านั้นผินหลังให้แก่เจ้าจริง ๆ

(1)  คือมายึดถือและปฏิบัติตามอัล-กุรอาน 
(2)  มารับฟังโอวาทของท่านนะบีมุฮัมมัด 
(3)  พวกที่มิได้มีความศรัทธาอย่างจริงใจว่าท่านะบีเป็นทูตของพระเจ้า หากแต่ที่พวกเขาศรัทธานั้นก็เพื่อผลประโยชน์บางอย่างสำหรับตัวของพวกเขา

فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جَاءُوكَ يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا إِحْسَانًا وَتَوْفِيقًا

62. แล้วจะเป็นอย่างไรเล่า เมื่อมีเหตุร้ายใด ๆ ประสบแก่พวกเขา (*1*)เนื่องจากสิ่งที่มือของพวกเขาได้ประกอบขึ้น แล้วพวกเขาก็มาหาเจ้าโดยสาบานต่ออัลลอฮฺว่า พวกเรามิได้ต้องการนอกจากการทำดีและให้มีการปรองดองกันเท่านั้น (*2*)

(1)  เมื่อมีเหตุร้ายประสบแก่พวกเขา ซึ่งพวกเขาจำเป็นต้องมาหาท่านนะบีให้ช่วยเหลือ 
(2)  คือสาบานแก่ท่านนะบีว่าที่พวกเขาไปหากะอ์บ บิน อัล-อัชร็อฟ ซึ่งเป็นชาวยิวเพื่อให้เขาตัดสินระหว่างเขากับชาวยิวคนหนึ่ง ทั้ง ๆ ที่ชาวยิวได้เสนอให้ท่านนะบีได้ตัดสินนั้น ก็เพื่อต้องการจะทำดีแก่พวกเขา และให้เกิดการปรองดองกันเท่านั้น หาใช่อื่นใดไม่ แน่นอนคำแก้ตัวดังกล่าว ย่อมฟังไม่ขึ้นเพราะมันขัดต่อความเป็นจริง และนะบีก็ย่อมไม่ยอมเชื่อด้วย
 
أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّـهُ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِي أَنفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغًا ﴿٦٣﴾
63. ชนเหล่านี้แหละคือผู้ที่อัลลอฮฺทรงรู้สิ่งที่อยู่ในหัวใจของพวกเขา ดังนั้นเจ้าจงผินหลังให้แก่พวกเขา และจงตักเตือนพวกเขาและจงกล่าวแก่พวกเขาในเรื่องที่เกี่ยวกับตัวของพวกเขาอย่างสาแก่ใจ(*6*)
(1)  พูดให้พวกเขารู้ว่าพวกเขาได้กระทำความผิดอย่างร้ายแรงแค่ไหน และจะได้รับโทษสถานใด ทั้งนี้เพื่อให้พวกเขาเข็ดหลาบไม่ประพฤติเยี่ยงนั้นอีกต่อไป
WCimage
4-34